Πέμπτη 7 Ιουλίου 2011

Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, Β Τόμος, από το 1949 έως την δωδέκατη ολομέλεια


Φέρνουμε στην δημοσιότητα το κείμενο του δοκιμίου της ιστορίας του ΚΚΕ που διαμορφώνει το Κομμουνιστικό Κόμμα αυτήν την περίοδο. Πρόκειται για ένα εξαιρετικού ενδιαφέροντος ντοκουμέντο καθώς αφορά την σημερινή άποψη του κόμματος για την ιστορία του. Στοιχεία του κειμένου είχαν δημοσιευτεί από την εφημερίδα Το Βήμα και είχαν προκαλέσει ποικίλλες αντιδράσεις. Είναι πολύ σημαντικό ένα Κόμμα να συγγράφει την ιστορία του και ακόμα πιο σημαντικό να καταγράφει κανείς τις μετατοπίσεις σε κομβικά θέματα.
Κώστας Παλούκης

μπορείτε να το διαβάσετε μέσα
α) από το έγγραφαgoogles:
 Δοκίμιο ιστορίας ΚΚΕ, Β Τόμος,


β) από το scribd:
Δοκίμιο Ιστορίας KKE από το 1949 στην 12 Ολομέλεια

21 σχόλια:

Oberon είπε...

Δεδομένου του ότι το ΚΚΕ δεν έχει φέρει στην δημοσιότητα επίσημα αυτό το έγγραφο σου εφιστώ την προσοχή στο ότι κάποιος το έχει ανεβάσει στο διαδίκτυο πριν βγει στην δημοσιότητα το τελικό κείμενο που το επεξεργάζεται το κομμα.

Το γεγονός αυτό είναι απαράδεκτο από μόνο του και καλύτερα να μην αναπαράγεται ...

raskolnikov είπε...

μιλάμε για ένα κείμενο που το έχουν στα χέρια τους οι αστικές φυλλάδες και προφανώς μέσα από αυτές ό,τι πιο αντιδραστικό υπάρχει. Φαντάζομαι η ασφάλεια, ακροδεξιοί κλπ. Νομίζω ότι είναι δικαίωμα και υποχρέωση στον καθένα να το παρουσιάσει. Ας φρόντιζε το ΚΚΕ να το διαφυλάξει και όχι να το δίνει από δω κι από κει. Το ΚΚΕ οφείλει να δημοσιεύσει επιστέλους την τελική μορφή του.

Ανώνυμος είπε...

Η μετάφραση του Raskolnik είναι αιρετικός.

raskolnikov είπε...

η ακριβής έννοια είναι σχισματικός. Με αυτήν την έννοια και αιρετικός... σχισματικός σε σχέση με την ορθοδοξία...

TRASH είπε...

2 ερωτήσεις:
1)Από που πιστοποιήται η αυθεντικότητα του κειμένου;
2)Ποιό το νοήμα της δημοσίευσης του τώρα, και ενώ αρκετές από τις θέσεις εξακολουθούν να είναι υπό επεξεργασία;

raskolnikov είπε...

Απάντηση: Φαντάζομαι ότι κανένας δε θα έγραφε τόσες εκατοντάδες σελίδων για να φτιάξει ένα ψεύτικο κείμενο και να αρχίσει να το διοχετεύει. Επίσης, η ιδιόλεκτος του ΚΚΕ είναι φανερή. Τέλος, δεν υπάρχει κάποιος λόγος να παρέμβει κανείς στο κείμενο. Δεν έχει να αποδείξει τίποτε. Πιθανόν να υπάρχουν αλλαγές σε σχέση με το τελικό κείμενο.
Η δημοσίευση ενός κειμένου ιστορίας του κομμουνιστικού κινήματος πάντοτε έχει την χρησιμότητα να ενημερωθούν οι αγωνιστές της αριστεράς για τις απόψεις του ενός ή του άλλου κόμματος. Το συγκεκριμένο κείμενο είναι σημαντικό για τον διάλογο και την συζήτηση πάνω σε θέματα ιστορίας. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο.

TRASH είπε...

"Κανένας δεν θα έγραφε από την άρχή τόσες εκατοντάδες σελίδων προκειμένου να αρχίσει να τις διοχετεύει". Λογικό, αλλά από ξέρουμε πως ο "κομιστής" του κειμένου δεν έχει αλλάξει κάποια σημεία του επιλεκτικά; Κατά κύριο λόγο σε αυτό αναφέρομαι.Ολοι καταλαβαίνουμε τι θα μπορούσε να σημαίνει κάτι τέτοιο, γαι την ό,ποια κουβέντα θα συνοδέψει την δημοσίευση.
Για την "ιδιόλεκτο" του ΚΚΕ και το πόσο εύκολα αντιγράφεται θα σε παραπέψω στο ΚΚΕ generator, δεν μπορεί θα το ξέρεις.
Πως ενημερώνεται κάποιος για τις απόψεις ενός κόμματος όταν αυτές είναι υπό επεξεργασία; Αν αυτό είναι το θέμα, που θα ήταν το πρόβλημα να περιμένουμε 1-2 μήνες την δημοσίευση του οριστικού κειμένου (το οποίο και θα δημοσιοποιηθεί)προκειμένου να βγουν συμπεράσματα;
Συγνώμη, αλλά δεν με κάλυψες.

raskolnikov είπε...

Γενικά, πιστεύω ότι η πηγή από την οποία έλαβα το συγκεκριμένο αρχείο είναι εξαιρετικά αξιόπιστη και δεν έχει κάποιο λόγο να διαπράξει μια τέτοιου είδους παραχάραξη. Από εκεί και πέρα τίθενται ζητήματα πίστης και αξιοπιστίας. Σε αυτό απαντά η προσωπική ιστορία και διαδρομή του καθενός. Πιθανόν, το ΚΚΕ μέχρι την έκδοσή του να αλλάξει κάτι, αλλά και αυτό έχει το ενδιαφέρον του και τη σημασία του

Ανώνυμος είπε...

Θα είχε ενδιαφέρον να μας εξηγήσει ο ΝΑΡίτης Raskolnikov το λόγο που θεωρεί "υποχρέωση" του να δημοσιοποιήσει ένα εσωκομματικό (για την ώρα) κείμενο του ΚΚΕ. Το γεγονός ότι αυτό έχει διαρρεύσει από λειψή περιφρούρηση ή ότι άλλο και σε αστικές φυλάδες δεν αποτελεί δικαιολογία. Δηλαδή, Raskolnikov, αν έπεφταν στα χέρια σου οργανωτικές του ΚΚΕ, θα έσπευδες να τις δημοσιοποιήσεις, απλά και μόνο επειδή κυκλοφορούσαν εκεί έξω; Και όταν σας λέμε ότι σας τυφλώνει το αντι-ΚΚΕ μένος, νιώθετε θιγμένοι!

Καταλαβαίνουμε όλοι το λόγο που "παρεμβαίνετε" με τον τρόπο αυτό, αλλά να είσαι σίγουρος ότι θα σπάσετε τα μούτρα σας ως συνήθως. Είναι πια πολύ αργά! Το ΚΚΕ βαδίζει μπροστά, διδασκόμενο από τις πιο λαμπρές επαναστατικές του παραδόσεις.

raskolnikov είπε...

Αντιλαμβάνεσαι φίλε μου ότι το επιχείρημά σου είναι έωλο και φτηνός συνδικαλισμός. Μιλάμε για ένα κείμενο ιστορίας και όχι για κάτι άλλο. Αλλά ο δογματισμός τυφλώνει. Η δημοσίευση του κειμένου αυτού δε συνιστά επίθεση στο ΚΚΕ. Δεν έχω δημοσιεύσει κάτι που να ασκεί κριτική στο ΚΚΕ. Αντίθετα, αποκαλύπτει τον τρόπο που σκέφτεται πάνω σε ζητήματα της κομματικής του ιστορίας, όταν για αυτά μιλάνε οι πάντες πλέον χωρίς να υπάρχει πουθενά το κείμενο. Θεωρώ ότι με αυτόν τον τρόπο μάλλον ενισχύεται το ΚΚΕ, γιατί επιτέλους ο καθένας μπορεί να έχει την δική άποψη πάνω στο τι λέει το ΚΚΕ και όχι να διαστρεβλώνεται η άποψή του από δω και από κει.
Χαίρομαι που το ΚΚΕ βαδίζει μπροστά, διδασκόμενο από τις πιο λαμπρές επαναστατικές του παραδόσεις και μακάρι να σπάσω τα μούτρα μου για το κακό που σας κάνω. Αλλά τα στοιχεία δείχνουν μάλλον το αντίθετο. Τα μούτρα του τα έσπασε το ίδιο το Μεγάλο Κόμμα, όταν, πρωτόγνωρο πράγμα για κομμουνιστικό κόμμα, έστρεψε προκλητικά κυριολεχτικά την πλάτη τους στον αγωνιζόμενο λαό και για αυτό γιουχαϊστηκε. Αυτό δείχνει ότι μάλλον το Μεγάλο Κόμμα δεν έχει μάθει τίποτε ούτε από την δική του ιστορία ούτε από την ιστορία της Οκτωβριανής επανάστασης ούτε από την ιστορία άλλων χωρών.
Το μόνο που έχει να προτάξει είναι η ιστορία του. Και όσο θα απομακρύνεται από την εργατική κίνηση τόσο θα επιχειρεί να στρατεύει με βάση την ιστορία του. Δηλαδή όλο και πιο πολύ θα στρέφεται σε μια είδους μεταφυσική στράτευση που θα παράγει αγωνιστές που θα λατρεύουν το παρελθόν, αλλά δε θα μπορούν να κάνουν τίποτε για το παρόν. Το ΚΚΕ εξελίσσεται στο πιο μεταμοντέρνο Κόμμα. Λυπάμαι για όλους όσους πιστεύουν σε αυτό.

raskolnikov είπε...

Νομίζω ότι Το Βήμα λέει τα πράγματα ανοιχτά και καθαρά για τον ρόλο του ΚΚΕ σήμερα:
Η οριακή αντοχή της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας αντικατοπτρίζεται και στη στρατηγική του ΚΚΕ, το οποίο λόγω των "ειδικών συνθηκών" αποφάσισε να παράσχει εκτάκτως "στρατηγική υποστήριξη" στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας. Η κυρία Αλέκα Παπαρήγα ήταν η μοναδική πολιτική αρχηγός που δεν δίστασε να αμφισβητήσει δημοσίως τον επαναστατικό χαρακτήρα των εκδηλώσεων αγανάκτησης στην πλατεία Συντάγματος, ενώ λίγες ημέρες αργότερα χάραξε την "κόκκινη γραμμή" και οριοθέτησε τον παραδοσιακό αντιευρωπαϊσμό της Αριστεράς όταν κατέστησε σαφές ότι η έξοδος από την ευρωζώνη θα πλήξει πρώτα και κύρια τους εργαζόμενους.

Βήμα της Κυριακής, 24.7.11, σ.Α11

Ανώνυμος είπε...

για ποσο ακομα θα ξεχναει η ηγεσια του ΚΚΕ τον Λένιν (στου οποίου το όνομα υποτίθεται οτι μιλάει) που έλεγε ότι όταν σε επαινεί ο εχθρός σου, γύρνα να δεις που έχεις κάνει λάθος

Ανώνυμος είπε...

Γράφεις Raskolnikov για το ΚΚΕ:
"έστρεψε προκλητικά κυριολεχτικά την πλάτη τους στον αγωνιζόμενο λαό και για αυτό γιουχαϊστηκε"
Φαντάζομαι εννοείς το απόγευμα της πρώτης μέρας της 48ωρης. Και "λαός" είναι οι μερικές εκατοντάδες (αριστερο-δεξιός αχταρμάς) που γιουχάϊζε το ΠΑΜΕ, ενώ λαός δεν είναι οι χιλιάδες που συμμετείχαν συντεταγμένα στην πορεία του ΠΑΜΕ.
Είστε πραγματικά για κλάματα και θέλετε και συμπόρευση με το ΚΚΕ!

Αλήθεια, τα μέλη του ΚΚΕ που "δεν μπορούν να κάνουν τίποτα για το παρόν" ήταν στις απεργιακές φρουρές από τα ξημερώματα. Εσείς του ΝΑΡ που ήσασταν; Προετοιμάζατε την "αντικαπιταλιστική επανάσταση" (άλλο φασούλι αυτό);

raskolnikov είπε...

αγαπητέ φίλε για τον ρόλο σας στην σημερινή συγκυρία, απαντά το ίδιο το Βήμα, το πιο καθαρό όργανο του αστικού συστήματος. Το παραθέτω από πάνω. Αλλά επί της ουσίας:Ναι και στο ΠΑΜΕ υπήρχε λαός. Ποιά είναι η διαφορά;Αντί το ΠΑΜΕ να κάτσει στην πλατεία μαζί με τις άλλες χιλιάδες λαού, να συμβάλλει στην πολιτικοποίηση και τον μετασχηματισμό του κινήματος, γύρισε την πλάτη και έφυγε!!!! Αυτό είναι προδοσία, δειλία και προσκύνημα στο ΠΑΣΟΚ και την ΕΕ. Για αυτό ο κόσμος σας γιούχαρε. Παίζετε για άλλη μια φορά το παιχνίδι του συστήματος, όπως το 1989 που το σώσατε με συγκυβέρνηση, όπως το 2008 που οι ακροδεξιές φυλλάδες καλούσανε το ΠΑΜΕ να επιβάλει την τάξη, έτσι και τώρα.
Ενώ είστε γενικά το Κόμμα που καταγράφετε στις λαϊκές και εργατικές συνειδήσεις ως το κατεξοχήν αντι-ΕΕ Κόμμα, στην κρίσιμη στιγμή δίνετε χείρα βοηθείας στο σύστημα. Τώρα που παίζετε το ιδεολογικό παιχνίδι της απονομιμοποίησης της ΕΕ, το ΚΚΕ λέει πως έξοδος από την ΕΕ είναι καταστροφή. Οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του ΝΑΡ δεν λούφαξαν, αλλά συγκρότησαν επιτροπή, μπήκαν στο κίνημα ρίξανε συνθήματα που βρήκαν ανταπόκριση στον λαό, βάλανε τα σωματεία, παλέψανε για το περιεχόμενο, δώσανε όλες τις δυνάμεις του για αποκτήσει το αρχικά άμορφο κίνημα πολιτικό χαρακτήρα και στρατηγική κατεύθυνση. Αυτό λέγεται φίλε κομμουνισμός. Αυτό που κάνετε, απλά προδοσία. Είναι τραγικό για την ιστορία αυτού του Κόμματος, αλλά ακριβώς το κείμενο που έφερα στην επιφάνεια δείχνει πόσο ανίκανοι είστε να μάθετε από την ιστορία σας.
πολλά φιλιά

Ανώνυμος είπε...

Το τι γράφει το "Βήμα" ή κάθε αστική φυλλάδα για το ΚΚΕ δε σημαίνει φυσικά ότι ερμηνεύει σωστά τη θέση του στο ένα ή το άλλο ζήτημα. Και για να ξεκαθαρίσουμε αυτή τη θέση:

1. Ναι, το ΚΚΕ θεωρεί ότι ΔΕΝ είχαν "επαναστατικό χαρακτήρα" οι εκδηλώσεις στο Σύνταγμα. Ποιός αλήθεια στο ΝΑΡ μπορεί να τεκμηριώσει μαρξιστικο-λενινιστικά έναν τέτοιο επαναστατικό χαρακτήρα;

2. Το ΚΚΕ δεκαετίες προπαγανδίζει τον αντιδραστικό χαρακτήρα της Ε.Ε ως ένωση / συμμαχία καπιταλιστικών κρατών. Δεν ξύπνησε προχτές. Και σωστά τονίζει ότι σε συνθήκες διατήρησης της αστικής εξουσίας, με τα μονοπώλια να κυριαρχούν στο πεδίο της οικονομίας, μια έξοδος από την Ε.Ε (ή το Ευρώ, όπως προπαγανδίζετε) θα σήμαινε πιθανά ακόμα χειρότερα βάσανα για τα λαϊκά στρώματα. Άλλωστε σε μια τέτοια "έξοδο" μπορεί να προσβλέπουν και τμήματα του ελληνικού κεφαλαίου σήμερα, στα οποία το ΝΑΡ κρατάει το φανάρι.

3. Όσο για το "βρώμικο 89", όποτε ο κάθε ΝΑΡίτης βρίσκεται σε αδιέξοδο, καταφεύγει στην καραμέλα του 89. Το ΚΚΕ, Raskolnikov, έχει βγάλει τα διδάγματα του από τότε, έχει προχωρήσει μπροστά. Μου φαίνεται ότι εσείς έχετε μείνει κολλημένοι στο χτες ή ακόμα χειρότερα έχετε πάει πολύ πίσω με τα φληναφήματα περί "αντικαπιταλιστικής" επανάστασης.

4. Το ΚΚΕ, οι κομμουνιστές δεν κρύβουν τις σημαίες και την ταυτότητα τους για να κάνουν δουλειά μέσα στον κόσμο. Αντίθετα, εσείς "που δεν λουφάξατε" βρίσκεστε στην πλατεία χωρίς ταυτότητα, χωρίς σημαίες, κρύβεστε για να γίνετε πιο πλατιοί. Εισοδίστικη νοοτροπία του χειρίστου είδους. Δεν προκαλεί έκπληξη ότι συμπλέετε πολιτικά με το τροτσκιστικό συνάφι.

raskolnikov είπε...

αγαπητέ φίλε,
προσφέρεις τόσες πολλές υπηρεσίες στο σύστημα με το να κρατάς ένα πολύ σημαντικό δυναμικό εκτός του κινήματος που σε επιβραβεύουν οι εχθροί σου. Νάσαι σίγουρος ότι αυτοί καταλαβαίνουν πάρα πολύ καλά τι συμβαίνει και τι δε συμβαίνει.
Όσο για το κίνημα, προφανώς κανένας δεν είπε ότι είναι επαναστατικό. Ήταν ένα κίνημα αντικυβερνητικό, ενάντια στο χρέος, έναντια στην κοινοβουλευτική χούντα ΠΑΣΟΚ-ΕΕ-ΔΝΤ. Δεν υπάρχει κανένα κίνημα που να γεννιέται επαναστατικό. Γίνεται επαναστατικό. Αλλά γίνεται επαναστατικό όταν τα κομμουνιστικά και επαναστατικά κόμματα συμβάλλουν σε αυτό. Όταν τα επαναστατικά και κομμουνιστικά κόμματα κάνουν την πάπια, δε θα γίνει ποτέ επαναστατικό. Αυτή είναι η πραγματικότητα, αυτή είναι η μεγάλη προσφορά του ΚΚΕ στο ΠΑΣΟΚ στην πιο κρίσιμη καμπή της αντιδραστικής πολιτικής του. Αλλά εάν θες να διδαχθείς από την ιστορία διάβασε την εμπειρία που άντλησαν οι μπολσεβίκοι από την επανάσταση του 1905. Πρώτα σνόμπαραν το μεγάλο απεργιακό κίνημα γιατί κεντρικό ρόλο έπαιζε ένας ιερέας, ο Γεώργιος Γκαπόν. Επίσης, έδειξαν αρχικά εχθρότητα απέναντι στα σοβιέτ θεωρώντας τα «πολιτικά άμορφες και σοσιαλιστικά ανώριμες εργατικές οργανώσεις δημιουργημένες από το αυθόρμητο επαναστατικό κίνημα του προλεταριάτου». Εφόσον «βρίσκεται έξω από τη σοσιαλδημοκρατία, βρίσκεται αντικειμενικά, μπροστά στον κίνδυνο να κρατήσει το προλεταριάτο σε πρωτόγονο πολιτικό επίπεδο και έτσι να το υποτάξει στα αστικά κόμματα». Με την παρέμβαση του Λένιν από το εξωτερικό οι μπολσεβίκοι άλλαξαν στάση τόσο απέναντι στον Γκαπόν, ενώ συμμετείχαν στο Σοβιέτ. Βέβαια, για τους μπολσεβίκους ήταν αργά, κεφάλι είχαν πάρει οι μενσεβίκοι. Ευτυχώς, τότε ο Τρότσκι, μενσεβίκος τότε, αναδείχτηκε ηγέτης του Σοβιέτ της Πετρούπολης κάνοντας τους μενσεβίκους να χρησιμοποιούν τα συνθήματα των μπολσεβίκων. Μπροστά στο κίνημα του Γκαπόν, το κίνημα των "Αγανακτισμένων" ήταν υπερπολιτικοποιημένο, ενώ η Συνέλευση της Πλατείας ήταν ένα υβρίδιο άλλης δημοκρατίας. Η διόγκωση αυτών των δύο δεδομένων και με την προϋπόθεση ότι θα συγκροτηθεί ένα νέο εργατικό κίνημα είναι τα στοιχεία που θα οδηγήσουν σε μια επαναστατική κατάσταση. Το ΝΑΡ αγωνίζεται με νύχια και με δόντια για αυτό, γιατί ακριβώς ως κομουνιστική οργάνωση έχει εμπεδώσει στην πολιτική του σκέψη την εμπειρία του κομμουνιστικού κινήματος. Πολλοί σύντροφοι, για να υπερασπιστούν την πλατεία χρησιμοποίησαν το παράδειγμα του 1905. Κι εγώ από αυτούς το άκουσα και ξαναδιάβασα πιο προσεκτικά την ιστορία της εποχής. Το ΚΚΕ το αντίθετο. Το ΚΚΕ δεν μπορεί να μάθει από το λάθος, όχι γιατί δεν έχει έναν ηγέτη σαν τον Λένιν, αλλά γιατί ένα καθεστωτικό και πουλημένο στο σύστημα κόμμα, όπως σήμερα το ΚΚΕ, δεν μπορεί να έχει έναν τέτοιον ηγέτη. Όση ιστορία και να διαβάσετε, δε θα σας κάνει κομμουνιστές. Αυτό το έχετε χάσει.
Όσο για το 1989, δεν έχω δει μια σοβαρή αποτίμηση της επιλογής του τότε ΚΚΕ.
Φίλε το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν κρύβει τους σκοπούς της, όμως όπως πάντα κάνανε τα κομμουνιστικά κόμματα φτιάχνουν μέτωπα. Μέτωπα κοινωνικά, πολιτικά κλπ. Σε αυτά τα μέτωπα δεν μπορεί να αναπαράγεται όλη η γραμμή μιας οργάνωσης, διαφορετικά παύουν να έχουν τη λογική του μετώπου. Η γραμμή μιας οργάνωσης είναι διακύβευμα και κρίνεται από τον απλό κόσμο.
Μόνο το ΚΚΕ είναι ένα αυτιστικό κόμμα που κάνει συμμαχίες μόνο με τα μέλη του.

Ανώνυμος είπε...

Το 1905 έχει τόση σχέση με το σήμερα από άποψη αναγκαίου στρατηγικού στόχου όση "ο φάντης με το ρετσινόλαδο". Στο επαναστατικό κίνημα της Ρωσίας τότε η εργατική τάξη μπορούσε να βάλει την καθοριστική της σφραγίδα μόνο αν τραβούσε σε συμμαχία τα μικροαστικά στρώματα, πρώτα και κύρια την τεράστια αγροτιά, προχωρώντας μια πρώτη αστικοδημοκρατική φάση της λαϊκής επανάστασης. Ειδάλλως, θα την σάρωνε η αστική τάξη με τις δικές της κοινωνικές συμμαχίες. Αυτό ήταν το βασικό κοινωνικό ζήτημα της επανάστασης ΤΟΤΕ (όχι το ζήτημα του ρόλου των Σοβιέτ, που είναι ζήτημα μορφής / θεσμών) και σε αυτό το ζήτημα ο Τρότσκι ποτέ δεν κατανόησε (όπως πάμπολλες φορές είπε και ο Λένιν) το ρόλο της αγροτιάς.

Σήμερα το στρατηγικό ζήτημα είναι αυτό της σοσιαλιστικής επανάστασης, της συντριβής του αστικού κράτους, της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής. Και αυτό δεν μπορεί να λυθεί ούτε με "αμεσοδημοκρατικές" διαδικασίες στις πλατείες, ούτε με "αριστερές" κυβερνήσεις. Έχει ως κεντρική προϋπόθεση ένα ενιαίο προλεταριακό μέτωπο, κάτι που χτίζεται πρώτα και κύρια στους χώρους δουλειάς (και όχι στις πλατείες), μέτωπο πάνω απ' όλα ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ και όχι πολιτικά ανεμομαζώματα.

Το πρόβλημα με το ΝΑΡ και τις πλατείες είναι ότι δεν εμφανίζεται ούτε ως πολιτικός φορέας, ούτε ως συνδικαλιστικό μέτωπο (όπως το ΠΑΜΕ), αλλά δημιουργεί δήθεν καινούργιες συσπειρώσεις για να δουλέψει που; Όχι σε κάποιο επιμέρους μέτωπο (παιδεία, ελεύθεροι χώροι, κτλ), αλλά για να εμφανιστεί σε ένα μάζεμα / συγκέντρωση λαϊκών στρωμάτων που θέτουν γενικά πολιτικά ζητήματα. Δηλαδή εκεί όπου έπρεπε κατεξοχήν να εμφανιστεί ως πολιτικός ή συνδικαλιστικός φορέας.

raskolnikov είπε...

αγαπητέ φίλε,
προφανώς κάθε ιστορικό παράδειγμα είναι μοναδικό γιατί βρίσκεται σε συγκεκριμένες ιστορικές συνθήκες. Όμως μόνο οι μεταμοντέρνοι είναι αυτοί που αρνούνται οποιαδήποτε λογική παραδειγματισμού από την ιστορία, γιατί ακριβώς δεν μπορούν να κατανοήσουν την ενιαιότητα της ιστορικής κίνησης και την ενιαιότητα της κοινωνικής συμπεριφοράς. Για παράδειγμα ένας μεταμοντέρνος (το τραβάω από τα άκρα τώρα, αλλά το κάνω για να γίνω κατανοητός) μπορεί να σου πει ότι άλλο σημαίνει τραπέζι στα 1800 και άλλο στα 2011 γιατί τα τραπέζια ήταν διαφορετικά, είχαν διαφορετικές χρήσεις και ήταν ενταγμένα σε διαφορετικά πολιτισμικά πλαίσια.
Στο παράδειγμα που χρησιμοποίησα δεν συνέκρινα τις ιστορικές περιόδους, αλλά διαπίστωσα κάποιες αναλογίες σε κάποιες συμπεριφορές τακτικής. Ένας μαρξιστής φαντάζομαι ότι αυτό μπορεί να το κατανοήσει.
Συγκεκριμένα: στην μεγάλη διαδήλωση προς τα ανάκτορα οι εργάτες με αρχηγό τον Γκατόν πηγαίνανε με τις εικόνες του Τσάρου να παρακαλέσουν τον τσάρο. Όταν αυτός έδωσε εντολή να πυροβολήσουν και είχαν εκατοντάδες νεκρούς, όλοι αυτοί αισθάνθηκαν προδομένοι από τον Τσάρο. Αυτό έχει μια αναλογία με τον τρόπο που σήμερα οι Αγαναχτισμένοι αισθάνονται προδομένοι από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Εκεί ένα κομμουνιστικό κόμμα επιλέγει να μπει στο κίνημα και να επιδράσει. Ένα μη κομμουνιστικό κόμμα γυρίζει την πλάτη και για αυτό εισπράττει την γιούχα από τον κόσμο και τα εύσημα από το Βήμα.
Κάνεις κουτοπόνηρο συνδικαλισμό. Επαναλαμβάνω, μόνο οι μεταμοντέρνοι αρνούνται τον παραδειγματισμό από την ιστορία με την ίδια ακριβώς λογική που αναπτύσσεις, ότι δηλαδή είναι πάντα διαφορετικά τα διακυβεύματα. Διαφορετικά το κείμενο που ανήρτησα και που έφτιαξε το ΚΚΕ είναι άχρηστο. Κανένας δεν μπορεί να μάθει τίποτε από αυτά. Ακόμη και η έννοια της αυτοκριτικής δεν έχει νόημα, αφού μιλάμε για διαφορετικές συνθήκες και για διαφορετικά διακυβεύματα.

raskolnikov είπε...

Το ίδιο ισχύει και με την περίπτωση με την αναλογία του παραδείγματος συνέλευσης και σοβιέτ. Εδώ βέβαια αναγνωρίζω ότι κάποιος μπορεί να βλέπει διαφορετικά αυτήν τη δομή. Αλλά θεωρώ ότι στις σημερινές συνθήκες η δημιουργία τέτοιων αντι-θεσμών διαμορφώνει μια κουλτούρα και μια λογική δυαδικής εξουσίας. λειτουργεί δηλαδή σαν σπόρος. Επίσης, η δυαδική εξουσία δεν είναι απαραίτητο ότι θα εμφανιστεί με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο εμφανίστηκε το 1917, γιατί ακριβώς όπως παραδέχτηκες είναι διαφορετικά τα διακυβεύματα. Αλλά στο σημείο αυτό το ΚΚΕ εμμένει στο παράδειγμα του 17, ενώ στην αναλογία που έκανα με κατήγγειλες. Χάος και σύγχυση στη σκέψη ενός φίλου του ΚΚΕ....

Ανώνυμος είπε...

Οι ομοιότητες τακτικής του σήμερα με το 1905, έτσι όπως τις θέτεις, είναι τόσο γενικές που δεν βγαίνει κανένα συμπέρασμα, ή μάλλον βγαίνει ένα αντιδραστικό συμπέρασμα υποταγής στο αυθόρμητο των μαζών. Το επαναστατικό κίνημα του 1905 ήταν κάτι πολύ πιο βαθύ και πλατύ από τις λιτανείες του παπά-Γκαπόν. Γι΄ αυτό και οι μπολσεβίκοι πήραν ενεργό μέρος, ΑΝΟΙΧΤΑ με τις θέσεις τους, ως κόμμα της εργατικής τάξης σε κάθε πλευρά αυτού του κινήματος, που δεν περιοριζόταν σε πλατείες της εποχής.

Υπήρχε σήμερα στις πλατείες κάτι τόσο επαναστατικά βαθύ και αναγκαίο που να θέτει στους κομμουνιστές το καθήκον να είναι μέρος του; Δεν νομίζω. Το βάρος έπρεπε και πρέπει να δοθεί, και γι' αυτούς που έχουν νηπιακή πολιτική συνείδηση που μόλις αφυπνίζεται, στους χώρους δουλειάς. Χωρίς δράση εκεί, τα άλλα είναι φτερό στον άνεμο.

Η δυαδική εξουσία εκφράζει κορυφαίες στιγμές της ταξικής σύγκρουσης, όταν ο συσχετισμός των τάξων που παλεύουν δεν έχει γύρει προς τη μια ή την άλλη πλευρά. Τα περί συνέλευσης του Συντάγματος ως σπόρος δυαδικής εξουσίας αποτελούν καρικατούρα του μαρξσμού.

Η κριτική μου σε σένα για το 1905 ή το 1917 αφορά τη μεγαλοποίηση των ομοιοτήτων του τότε με το σήμερα σε ζητήματα τακτικής που τα υποτάσσεις στον (διαφορετικό σήμερα) στρατηγικό στόχο. Το ότι μπορεί και πρέπει να υπάρχουν κοινές όψεις κανείς δεν το αρνείται. Πρώτα και κύρια η αυτοτελής και ανοιχτή δράση του κομμουνιστικού κόμματος, η υποταγή της τακτικής στην στρατηγική του, το ξεχώρισμα από την αστική τάξη και τους ελιγμούς της (έξοδος από ευρώ ή ΕΕ στο έδαφος του καπιταλισμού).

raskolnikov είπε...

Για τη σημασία του κινήματος στην πλατεία, δεν μπορώ να κάνω κάτι παραπάνω, το εξήγησα. Θα σου απαντήσω όμως στο ζήτημα της ΕΕ και του τι κάνει το ΝΑΡ. Το ΝΑΡ θέτει ως κεντρικό πολιτικό σύνθημα την αντικαπιταλιστική ανατροπή της κυβέρνησης, την αντικαπιταλιστική αποδέσμεσυη από την ΕΕ και όλους τους διεθνείς ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, την διάλυση της ΕΕ και όλων των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, την ανάπτυξη ενός νέου ανεξάρτητου εργατικού κινήματος αποδεσμευμένο από την ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, που δεν είναι απλά γραφειοκρατικές ενώσεις, αλλά η ίδια η αστική τάξη μέσα στον συνδικαλισμό, παλεύει για την δυαδική εξουσία μέσα από λαϊκούς και εργατικούς αντιθεσμούς που θα προκαλέσουν την νέα εργατική εξουσία μέσα από επαναστατική διαδικασία. Σε αυτήν την κατεύθυνση μιλάει ανοιχτά για την κομμουνιστική προοπτική, ενώ στο θεωρητικό επίπεδο επιχειρεί να επαναθεμελιώσει τον κομμουνισμό.
Σε αυτήν την κατεύθυνση παρεμβαίνει μέσα στο εργατικό κίνημα σε μια σειρά από εργατικούς και κοινωνικούς χώρους σε παλαιού και νέου τύπου εργατικά στρώματα (λιγνιτορυχεία Κοζάνης, αγρότες Ηπείρου, μισθωτούς τεχνικούς, εκπαιδευτικούς ιδιωτικούς και δηόσιους, εργάτες στα ΜΜΜ, εργάτες στον χώρο του βιβλίου, στο μέταλο κλπ). Συγκροτεί πραγματικό πολιτικό και κοινωνικό μέτωπο μεσα από τα πρωτοβάθμια σωματεία τα οποία συσπειρώνουν ένα δυναμικό υπερδεκαπλάσιο από την πραγματική επιρροή του ΝΑΡ, αλλά αποτελούν το πιο μάχιμο και ριζοσπαστικό ρεύμα στο εργατικό κίνημα. Σε αυτό συσπειρώνονται όλοι όσοι απομακρύνονται σε αγωνιστική κατεύθυνση από την ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ κλπ. Η παρέμβαση των σωματείων μέσα από την επιτροπή δεν πληρώνω μετασχημάτισε τον χαρακτήρα και τη φυσιογνωμία του κινήματος της πλατείας. Το άμορφο και απολίτικο ή ακόμη χειρότερα συντηρητικό και πατριωτικό κλίμα έσπασε και έβελεπες απλούς ανθρώπους να υιοθετούν πολύ προωθημενα πολιτικά συνθήματα.
Σε αυτήν την αντικαπιταλιστική κατεύθυνση προσπαθεί να διαμορφώσει σήμερα ή να συμβάλλει στην διαμόρφωση πυρήνων δυαδικής εξουσίας. Οι Γενικές λαϊκές συνελεύσεις συγκροτούν ένα τέτοιο σπέρμα. Διαμορφώνουν μια τέτοια κουλτούρα. Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι κλπ μαθαίνουν να οργανώνουν μια άλλη δημοκρατία. Αυτή δεν είναι εργατική δημοκρατία, γιατί απουσιάζει ένα ισχυρό απεργιακό κίνημα που θα θέσει την εργατική δημοκρατία. Για αυτό το λόγο έχει τον χαρακτήρα λαϊκής ή άμεσης δημοκρατίας. όμως το σημαντικό είναι να μπορείς να αναγνώσεις εάν είναι σε κατεύθυνση ανατρεπτική ή όχι. εδώ το ΚΚΕ δεν μπορεί να το διαγνώσει αυτό. Δεν μπορεί γιατί η λαϊκή εξουσία που περιγράφει δεν είναι μια επαναστατική κατάσταση, αλλά μια αριστερή κοινοβουλευτική κυβέρνηση. Τίποτε άλλο. Για αυτό δε θα σπάσει ούτε ένα τζάμι για να φτάσουμε σε αυτήν. Το ΚΚε ετοιμάζεται από τώρα για αυτήν την διακυβέρνηση και ετοιμάζεται κάνοντας υποχωρήσεις απέναντι σε τμήματα του κεφαλαίου. Υποχωρεί στο ζήτημα της ΕΕ και παρουσιάζεται ως η μόνη δύναμη κοινωνικής ασφάλειας.
Το Κόμμα που συγκυβέρνησε με την ΝΔ ξέρει πως να ετοιμάζει μια νέα άνοδο στην εξουσία.
Το ΚΚε είναι το καλό παιδί του συστήματος και το σύστημα το επιβραβεύει.
Πολλά φιλιά φίλε

πόσοι μας διάβασαν: