Παρασκευή 17 Ιουνίου 2016

Παρέμβαση Νίκου Σακελλάριου στην Εκδήλωση για τα 80 χρόνια από το Μάη του '36



Δημοσιεύτηκε στις 13 Ιουν 2016
Στις 13/5/2016 η νεοσύστατη "Πρωτοβουλία για ένα Κέντρο Μελετών Θεσσαλονίκης" πραγματοποίησε στην ΕΔΟΘ εκδήλωση με τίτλο "80 χρόνια από την εργατική εξέγερση της Θεσσαλονίκης" με εισηγητές τον ιστορικό Κώστα Παλούκη ("Το εργατικό κίνημα στη Θεσσαλονίκη του μεσοπολέμου"), την πολιτική επιστήμονα Ζαχαρούλα Βεζίρη ("Η εβραϊκή παρουσία στον Μάη του '36") και τον φιλόλογο Αντώνη Γαζάκη ("Η εργατική τάξη στη λογοτεχνία του μεσοπολέμου"). Η εκδήλωση έγινε στο πλαίσιο ενός τριήμερου αφιερώματος μνήμης στο Μάη του '36.

Μέρος 7: Παρέμβαση Νίκου Σακελλάριου

Στο Facebook θα μας βρείτε στη σελίδα: https://www.facebook.com/kemethes/

Κείμενο γνωριμίας:

Δεν γνωρίζουμε αν η Θεσσαλονίκη, όπως τα Βαλκάνια στη γνωστή ρήση, παράγει περισσότερη ιστορία από όση μπορεί να καταναλώσει, αλλά όσες και όσοι ξεκινήσαμε εδώ και λίγο καιρό αυτή την Πρωτοβουλία συμφωνούμε, και με το παραπάνω, ότι παράγει πολλή ιστορία, πολυεπίπεδη και ενδιαφέρουσα, από την πρώτη μέρα που την ίδρυσε ο Κάσσανδρος μέχρι τις μέρες μας. Και όχι μόνο “ιστορία” βέβαια· στο ιδιαίτερο -και ιδιότυπο- “οικοσύστημά” της αναπτύχθηκαν -και πολεμήθηκαν- ιδέες και ιδεολογίες, τέχνες και τεχνικές, αντιλήψεις και συνήθειες, κουζίνες και μουσικές, γλώσσες και θρησκείες. Κάποια από αυτά είναι πολύ γνωστά, αποτελώντας βασικά κομμάτια της κυρίαρχης αφήγησης για το τι ήταν και τι είναι αυτή η πόλη και άλλα αποσιωπώνται, υποβαθμίζονται, διαστρεβλώνονται ή παρουσιάζονται ως λεπτομέρειες ενός εξωτικού φολκλόρ που έπαιξαν μικρό ρόλο στον τοπικό χώρο και χρόνο.


Αναμφισβήτητα, τα τελευταία χρόνια υπάρχουν όλο και μεγαλύτερες ρωγμές στην εικόνα αυτή· όλο και περισσότερες ξεχασμένες ή υποτιμημένες πλευρές ή περίοδοι της πόλης παρουσιάζονται, αναδεικνύονται, μελετώνται. Συνήθως όμως αυτές οι προσπάθειες είναι είτε ακαδημαϊκές, στο πλαίσιο κάποιου ευρύτερου επιστημονικού πεδίου, είτε περιπτωσιολογικές και ανεκδοτολογικές, ενώ αυτό που λείπει και από τις δύο εκδοχές είναι αφενός η αριστερή ή κινηματική οπτική γωνία και αφετέρου η συστηματικότητα που θα μπορούσε να οδηγήσει τη σύγκλιση όλων αυτών των αναζητήσεων σε μια συνολικότερη εικόνα της Θεσσαλονίκης.


Μια ομάδα ανθρώπων λοιπόν με παρόμοιες ιδεολογικές αναφορές και με κοινό παρανομαστή την ενασχόληση με την πόλη ως ζώντα οργανισμό στο χωροχρονικό συνεχές, αρχίσαμε πρόσφατα να συναντιόμαστε για να προσπαθήσουμε να απαντήσουμε με έναν πρακτικό, συλλογικό τρόπο στις παραπάνω θεωρητικές προκλήσεις. Η ιδέα είναι να συγκροτήσουμε ένα κέντρο μελετών ή επιστημονικό ινστιτούτο που θα ασχολείται με ζητήματα της Θεσσαλονίκης (και της γύρω περιοχής). Αυτό το κέντρο θα ασχολείται με ζητήματα ιστορίας, κοινωνιολογίας, οικονομίας, πολιτικής, οικολογίας, αρχιτεκτονικής, πολεοδομίας, γεωλογίας, υδρολογίας, μουσικής, ανθρωπολογίας, λαογραφίας, γαστρονομίας κι ό,τι άλλο μπορούμε να φανταστούμε με επίκεντρο ή έμφαση στη Θεσσαλονίκη. Προφανώς από μια αριστερή/κινηματική οπτική γωνία και με την όσο δυνατόν πλατύτερη συμμετοχή ανθρώπων που θα μπορούσαν να συνεισφέρουν στους στόχους αυτούς.


Σκοπός μας είναι η σύσταση ενός συλλόγου, τόσο για να έχουμε μια νομική μορφή που θα διευκολύνει τη δράση και τη διαχείριση των οικονομικών μας, όσο και για να δηλώνεται (με την εγγραφή στον σύλλογο) το σαφές και σταθερό ενδιαφέρον γι’ αυτόν. Βασική επιδίωξη του όλου εγχειρήματος θα είναι –αρχικά– η εξεύρεση ενός χώρου για τη στέγασή του, ενώ για τα οικονομικά του, πέρα από τις συνδρομές των μελών και των φίλων, θα βασιστούμε στην οικονομική ενίσχυση μέσω εκδηλώσεων (πχ. περιηγήσεων ή σεμιναρίων). Στις δραστηριότητές του θα συμπεριλαμβάνονται -τουλάχιστον- η συγκρότηση βιβλιοθήκης, η δημιουργία ιστοσελίδας, η συντήρηση και η ανάδειξη αρχειακού υλικού από κινηματικές συλλογικότητες, αλλά και από άλλους φορείς και θέματα, κύκλοι αυτομόρφωσης, οργάνωση εκδηλώσεων, συζητήσεων, σεμιναρίων, περιηγήσεων κι εκδρομών, η έκδοση βιβλίων κι άλλου υλικού.


Η παρθενική μας δημόσια εμφάνιση, το τριήμερο των εκδηλώσεων για τα 80 χρόνια από την εργατική εξέγερση του Μάη του '36 στη Θεσσαλονίκη, αποτέλεσε, ελπίζουμε, ένα χαρακτηριστικό τροχιοδεικτικό της πορείας που θέλουμε να χαράξουμε τόσο μέσα από την επιλογή του θέματος του, όσο και με την ποικιλία και το περιεχόμενο των εκδηλώσεων που περιλαμβάνει στις τρεις μέρες του (εισηγήσεις, περιήγηση, προβολή ταινίας). Αποτέλεσε ταυτόχρονα και ένα δημόσιο κάλεσμα προς όλες και όλους για τη συμμετοχή και τη στήριξή σας. Έπεται συνέχεια... (Οι συναντήσεις μας πραγματοποιούνται τα απογεύματα της Δευτέρας)

Πρωτοβουλία για ένα Κέντρο Μελετών Θεσσαλονίκης

Παρέμβαση Γιάννη Γκλαρνέτατζη στην εκδήλωση με τίτλο "80 χρόνια από την εργατική εξέγερση της Θεσσαλονίκης"

Δημοσιεύτηκε στις 13 Ιουν 2016
Στις 13/5/2016 η νεοσύστατη "Πρωτοβουλία για ένα Κέντρο Μελετών Θεσσαλονίκης" πραγματοποίησε στην ΕΔΟΘ εκδήλωση με τίτλο "80 χρόνια από την εργατική εξέγερση της Θεσσαλονίκης" με εισηγητές τον ιστορικό Κώστα Παλούκη ("Το εργατικό κίνημα στη Θεσσαλονίκη του μεσοπολέμου"), την πολιτική επιστήμονα Ζαχαρούλα Βεζίρη ("Η εβραϊκή παρουσία στον Μάη του '36") και τον φιλόλογο Αντώνη Γαζάκη ("Η εργατική τάξη στη λογοτεχνία του μεσοπολέμου"). Η εκδήλωση έγινε στο πλαίσιο ενός τριήμερου αφιερώματος μνήμης στο Μάη του '36.

Μέρος 6: Παρέμβαση Γιάννη Γκλαρνέτατζη

Στο Facebook θα μας βρείτε στη σελίδα: https://www.facebook.com/kemethes/

Κείμενο γνωριμίας:

Δεν γνωρίζουμε αν η Θεσσαλονίκη, όπως τα Βαλκάνια στη γνωστή ρήση, παράγει περισσότερη ιστορία από όση μπορεί να καταναλώσει, αλλά όσες και όσοι ξεκινήσαμε εδώ και λίγο καιρό αυτή την Πρωτοβουλία συμφωνούμε, και με το παραπάνω, ότι παράγει πολλή ιστορία, πολυεπίπεδη και ενδιαφέρουσα, από την πρώτη μέρα που την ίδρυσε ο Κάσσανδρος μέχρι τις μέρες μας. Και όχι μόνο “ιστορία” βέβαια· στο ιδιαίτερο -και ιδιότυπο- “οικοσύστημά” της αναπτύχθηκαν -και πολεμήθηκαν- ιδέες και ιδεολογίες, τέχνες και τεχνικές, αντιλήψεις και συνήθειες, κουζίνες και μουσικές, γλώσσες και θρησκείες. Κάποια από αυτά είναι πολύ γνωστά, αποτελώντας βασικά κομμάτια της κυρίαρχης αφήγησης για το τι ήταν και τι είναι αυτή η πόλη και άλλα αποσιωπώνται, υποβαθμίζονται, διαστρεβλώνονται ή παρουσιάζονται ως λεπτομέρειες ενός εξωτικού φολκλόρ που έπαιξαν μικρό ρόλο στον τοπικό χώρο και χρόνο.


Αναμφισβήτητα, τα τελευταία χρόνια υπάρχουν όλο και μεγαλύτερες ρωγμές στην εικόνα αυτή· όλο και περισσότερες ξεχασμένες ή υποτιμημένες πλευρές ή περίοδοι της πόλης παρουσιάζονται, αναδεικνύονται, μελετώνται. Συνήθως όμως αυτές οι προσπάθειες είναι είτε ακαδημαϊκές, στο πλαίσιο κάποιου ευρύτερου επιστημονικού πεδίου, είτε περιπτωσιολογικές και ανεκδοτολογικές, ενώ αυτό που λείπει και από τις δύο εκδοχές είναι αφενός η αριστερή ή κινηματική οπτική γωνία και αφετέρου η συστηματικότητα που θα μπορούσε να οδηγήσει τη σύγκλιση όλων αυτών των αναζητήσεων σε μια συνολικότερη εικόνα της Θεσσαλονίκης.


Μια ομάδα ανθρώπων λοιπόν με παρόμοιες ιδεολογικές αναφορές και με κοινό παρανομαστή την ενασχόληση με την πόλη ως ζώντα οργανισμό στο χωροχρονικό συνεχές, αρχίσαμε πρόσφατα να συναντιόμαστε για να προσπαθήσουμε να απαντήσουμε με έναν πρακτικό, συλλογικό τρόπο στις παραπάνω θεωρητικές προκλήσεις. Η ιδέα είναι να συγκροτήσουμε ένα κέντρο μελετών ή επιστημονικό ινστιτούτο που θα ασχολείται με ζητήματα της Θεσσαλονίκης (και της γύρω περιοχής). Αυτό το κέντρο θα ασχολείται με ζητήματα ιστορίας, κοινωνιολογίας, οικονομίας, πολιτικής, οικολογίας, αρχιτεκτονικής, πολεοδομίας, γεωλογίας, υδρολογίας, μουσικής, ανθρωπολογίας, λαογραφίας, γαστρονομίας κι ό,τι άλλο μπορούμε να φανταστούμε με επίκεντρο ή έμφαση στη Θεσσαλονίκη. Προφανώς από μια αριστερή/κινηματική οπτική γωνία και με την όσο δυνατόν πλατύτερη συμμετοχή ανθρώπων που θα μπορούσαν να συνεισφέρουν στους στόχους αυτούς.


Σκοπός μας είναι η σύσταση ενός συλλόγου, τόσο για να έχουμε μια νομική μορφή που θα διευκολύνει τη δράση και τη διαχείριση των οικονομικών μας, όσο και για να δηλώνεται (με την εγγραφή στον σύλλογο) το σαφές και σταθερό ενδιαφέρον γι’ αυτόν. Βασική επιδίωξη του όλου εγχειρήματος θα είναι –αρχικά– η εξεύρεση ενός χώρου για τη στέγασή του, ενώ για τα οικονομικά του, πέρα από τις συνδρομές των μελών και των φίλων, θα βασιστούμε στην οικονομική ενίσχυση μέσω εκδηλώσεων (πχ. περιηγήσεων ή σεμιναρίων). Στις δραστηριότητές του θα συμπεριλαμβάνονται -τουλάχιστον- η συγκρότηση βιβλιοθήκης, η δημιουργία ιστοσελίδας, η συντήρηση και η ανάδειξη αρχειακού υλικού από κινηματικές συλλογικότητες, αλλά και από άλλους φορείς και θέματα, κύκλοι αυτομόρφωσης, οργάνωση εκδηλώσεων, συζητήσεων, σεμιναρίων, περιηγήσεων κι εκδρομών, η έκδοση βιβλίων κι άλλου υλικού.


Η παρθενική μας δημόσια εμφάνιση, το τριήμερο των εκδηλώσεων για τα 80 χρόνια από την εργατική εξέγερση του Μάη του '36 στη Θεσσαλονίκη, αποτέλεσε, ελπίζουμε, ένα χαρακτηριστικό τροχιοδεικτικό της πορείας που θέλουμε να χαράξουμε τόσο μέσα από την επιλογή του θέματος του, όσο και με την ποικιλία και το περιεχόμενο των εκδηλώσεων που περιλαμβάνει στις τρεις μέρες του (εισηγήσεις, περιήγηση, προβολή ταινίας). Αποτέλεσε ταυτόχρονα και ένα δημόσιο κάλεσμα προς όλες και όλους για τη συμμετοχή και τη στήριξή σας. Έπεται συνέχεια... (Οι συναντήσεις μας πραγματοποιούνται τα απογεύματα της Δευτέρας)

Πρωτοβουλία για ένα Κέντρο Μελετών Θεσσαλονίκης

Παρέμβαση Μιχάλη Τρεμόπουλου στην εκδήώση 80 χρόνια από την εργατική εξέγερση της Θεσσαλονίκης


Δημοσιεύτηκε στις 13 Ιουν 2016
Στις 13/5/2016 η νεοσύστατη "Πρωτοβουλία για ένα Κέντρο Μελετών Θεσσαλονίκης" πραγματοποίησε στην ΕΔΟΘ εκδήλωση με τίτλο "80 χρόνια από την εργατική εξέγερση της Θεσσαλονίκης" με εισηγητές τον ιστορικό Κώστα Παλούκη ("Το εργατικό κίνημα στη Θεσσαλονίκη του μεσοπολέμου"), την πολιτική επιστήμονα Ζαχαρούλα Βεζίρη ("Η εβραϊκή παρουσία στον Μάη του '36") και τον φιλόλογο Αντώνη Γαζάκη ("Η εργατική τάξη στη λογοτεχνία του μεσοπολέμου"). Η εκδήλωση έγινε στο πλαίσιο ενός τριήμερου αφιερώματος μνήμης στο Μάη του '36.

Μέρος 5: Παρέμβαση Μιχάλη Τρεμόπουλου

Στο Facebook θα μας βρείτε στη σελίδα: https://www.facebook.com/kemethes/

Κείμενο γνωριμίας:

Δεν γνωρίζουμε αν η Θεσσαλονίκη, όπως τα Βαλκάνια στη γνωστή ρήση, παράγει περισσότερη ιστορία από όση μπορεί να καταναλώσει, αλλά όσες και όσοι ξεκινήσαμε εδώ και λίγο καιρό αυτή την Πρωτοβουλία συμφωνούμε, και με το παραπάνω, ότι παράγει πολλή ιστορία, πολυεπίπεδη και ενδιαφέρουσα, από την πρώτη μέρα που την ίδρυσε ο Κάσσανδρος μέχρι τις μέρες μας. Και όχι μόνο “ιστορία” βέβαια· στο ιδιαίτερο -και ιδιότυπο- “οικοσύστημά” της αναπτύχθηκαν -και πολεμήθηκαν- ιδέες και ιδεολογίες, τέχνες και τεχνικές, αντιλήψεις και συνήθειες, κουζίνες και μουσικές, γλώσσες και θρησκείες. Κάποια από αυτά είναι πολύ γνωστά, αποτελώντας βασικά κομμάτια της κυρίαρχης αφήγησης για το τι ήταν και τι είναι αυτή η πόλη και άλλα αποσιωπώνται, υποβαθμίζονται, διαστρεβλώνονται ή παρουσιάζονται ως λεπτομέρειες ενός εξωτικού φολκλόρ που έπαιξαν μικρό ρόλο στον τοπικό χώρο και χρόνο.


Αναμφισβήτητα, τα τελευταία χρόνια υπάρχουν όλο και μεγαλύτερες ρωγμές στην εικόνα αυτή· όλο και περισσότερες ξεχασμένες ή υποτιμημένες πλευρές ή περίοδοι της πόλης παρουσιάζονται, αναδεικνύονται, μελετώνται. Συνήθως όμως αυτές οι προσπάθειες είναι είτε ακαδημαϊκές, στο πλαίσιο κάποιου ευρύτερου επιστημονικού πεδίου, είτε περιπτωσιολογικές και ανεκδοτολογικές, ενώ αυτό που λείπει και από τις δύο εκδοχές είναι αφενός η αριστερή ή κινηματική οπτική γωνία και αφετέρου η συστηματικότητα που θα μπορούσε να οδηγήσει τη σύγκλιση όλων αυτών των αναζητήσεων σε μια συνολικότερη εικόνα της Θεσσαλονίκης.


Μια ομάδα ανθρώπων λοιπόν με παρόμοιες ιδεολογικές αναφορές και με κοινό παρανομαστή την ενασχόληση με την πόλη ως ζώντα οργανισμό στο χωροχρονικό συνεχές, αρχίσαμε πρόσφατα να συναντιόμαστε για να προσπαθήσουμε να απαντήσουμε με έναν πρακτικό, συλλογικό τρόπο στις παραπάνω θεωρητικές προκλήσεις. Η ιδέα είναι να συγκροτήσουμε ένα κέντρο μελετών ή επιστημονικό ινστιτούτο που θα ασχολείται με ζητήματα της Θεσσαλονίκης (και της γύρω περιοχής). Αυτό το κέντρο θα ασχολείται με ζητήματα ιστορίας, κοινωνιολογίας, οικονομίας, πολιτικής, οικολογίας, αρχιτεκτονικής, πολεοδομίας, γεωλογίας, υδρολογίας, μουσικής, ανθρωπολογίας, λαογραφίας, γαστρονομίας κι ό,τι άλλο μπορούμε να φανταστούμε με επίκεντρο ή έμφαση στη Θεσσαλονίκη. Προφανώς από μια αριστερή/κινηματική οπτική γωνία και με την όσο δυνατόν πλατύτερη συμμετοχή ανθρώπων που θα μπορούσαν να συνεισφέρουν στους στόχους αυτούς.


Σκοπός μας είναι η σύσταση ενός συλλόγου, τόσο για να έχουμε μια νομική μορφή που θα διευκολύνει τη δράση και τη διαχείριση των οικονομικών μας, όσο και για να δηλώνεται (με την εγγραφή στον σύλλογο) το σαφές και σταθερό ενδιαφέρον γι’ αυτόν. Βασική επιδίωξη του όλου εγχειρήματος θα είναι –αρχικά– η εξεύρεση ενός χώρου για τη στέγασή του, ενώ για τα οικονομικά του, πέρα από τις συνδρομές των μελών και των φίλων, θα βασιστούμε στην οικονομική ενίσχυση μέσω εκδηλώσεων (πχ. περιηγήσεων ή σεμιναρίων). Στις δραστηριότητές του θα συμπεριλαμβάνονται -τουλάχιστον- η συγκρότηση βιβλιοθήκης, η δημιουργία ιστοσελίδας, η συντήρηση και η ανάδειξη αρχειακού υλικού από κινηματικές συλλογικότητες, αλλά και από άλλους φορείς και θέματα, κύκλοι αυτομόρφωσης, οργάνωση εκδηλώσεων, συζητήσεων, σεμιναρίων, περιηγήσεων κι εκδρομών, η έκδοση βιβλίων κι άλλου υλικού.


Η παρθενική μας δημόσια εμφάνιση, το τριήμερο των εκδηλώσεων για τα 80 χρόνια από την εργατική εξέγερση του Μάη του '36 στη Θεσσαλονίκη, αποτέλεσε, ελπίζουμε, ένα χαρακτηριστικό τροχιοδεικτικό της πορείας που θέλουμε να χαράξουμε τόσο μέσα από την επιλογή του θέματος του, όσο και με την ποικιλία και το περιεχόμενο των εκδηλώσεων που περιλαμβάνει στις τρεις μέρες του (εισηγήσεις, περιήγηση, προβολή ταινίας). Αποτέλεσε ταυτόχρονα και ένα δημόσιο κάλεσμα προς όλες και όλους για τη συμμετοχή και τη στήριξή σας. Έπεται συνέχεια... (Οι συναντήσεις μας πραγματοποιούνται τα απογεύματα της Δευτέρας)

Πρωτοβουλία για ένα Κέντρο Μελετών Θεσσαλονίκης

"Η εβραϊκή παρουσία στον Μάη του '36"


Δημοσιεύτηκε στις 13 Ιουν 2016
Στις 13/5/2016 η νεοσύστατη "Πρωτοβουλία για ένα Κέντρο Μελετών Θεσσαλονίκης" πραγματοποίησε στην ΕΔΟΘ εκδήλωση με τίτλο "80 χρόνια από την εργατική εξέγερση της Θεσσαλονίκης" με εισηγητές τον ιστορικό Κώστα Παλούκη ("Το εργατικό κίνημα στη Θεσσαλονίκη του μεσοπολέμου"), την πολιτική επιστήμονα Ζαχαρούλα Βεζίρη ("Η εβραϊκή παρουσία στον Μάη του '36") και τον φιλόλογο Αντώνη Γαζάκη ("Η εργατική τάξη στη λογοτεχνία του μεσοπολέμου"). Η εκδήλωση έγινε στο πλαίσιο ενός τριήμερου αφιερώματος μνήμης στο Μάη του '36.

Μέρος 4: Ζαχαρούλα Βεζίρη - Η εβραϊκή παρουσία στον Μάη του '36

Στο Facebook θα μας βρείτε στη σελίδα: https://www.facebook.com/kemethes/

Κείμενο γνωριμίας:

Δεν γνωρίζουμε αν η Θεσσαλονίκη, όπως τα Βαλκάνια στη γνωστή ρήση, παράγει περισσότερη ιστορία από όση μπορεί να καταναλώσει, αλλά όσες και όσοι ξεκινήσαμε εδώ και λίγο καιρό αυτή την Πρωτοβουλία συμφωνούμε, και με το παραπάνω, ότι παράγει πολλή ιστορία, πολυεπίπεδη και ενδιαφέρουσα, από την πρώτη μέρα που την ίδρυσε ο Κάσσανδρος μέχρι τις μέρες μας. Και όχι μόνο “ιστορία” βέβαια· στο ιδιαίτερο -και ιδιότυπο- “οικοσύστημά” της αναπτύχθηκαν -και πολεμήθηκαν- ιδέες και ιδεολογίες, τέχνες και τεχνικές, αντιλήψεις και συνήθειες, κουζίνες και μουσικές, γλώσσες και θρησκείες. Κάποια από αυτά είναι πολύ γνωστά, αποτελώντας βασικά κομμάτια της κυρίαρχης αφήγησης για το τι ήταν και τι είναι αυτή η πόλη και άλλα αποσιωπώνται, υποβαθμίζονται, διαστρεβλώνονται ή παρουσιάζονται ως λεπτομέρειες ενός εξωτικού φολκλόρ που έπαιξαν μικρό ρόλο στον τοπικό χώρο και χρόνο.


Αναμφισβήτητα, τα τελευταία χρόνια υπάρχουν όλο και μεγαλύτερες ρωγμές στην εικόνα αυτή· όλο και περισσότερες ξεχασμένες ή υποτιμημένες πλευρές ή περίοδοι της πόλης παρουσιάζονται, αναδεικνύονται, μελετώνται. Συνήθως όμως αυτές οι προσπάθειες είναι είτε ακαδημαϊκές, στο πλαίσιο κάποιου ευρύτερου επιστημονικού πεδίου, είτε περιπτωσιολογικές και ανεκδοτολογικές, ενώ αυτό που λείπει και από τις δύο εκδοχές είναι αφενός η αριστερή ή κινηματική οπτική γωνία και αφετέρου η συστηματικότητα που θα μπορούσε να οδηγήσει τη σύγκλιση όλων αυτών των αναζητήσεων σε μια συνολικότερη εικόνα της Θεσσαλονίκης.


Μια ομάδα ανθρώπων λοιπόν με παρόμοιες ιδεολογικές αναφορές και με κοινό παρανομαστή την ενασχόληση με την πόλη ως ζώντα οργανισμό στο χωροχρονικό συνεχές, αρχίσαμε πρόσφατα να συναντιόμαστε για να προσπαθήσουμε να απαντήσουμε με έναν πρακτικό, συλλογικό τρόπο στις παραπάνω θεωρητικές προκλήσεις. Η ιδέα είναι να συγκροτήσουμε ένα κέντρο μελετών ή επιστημονικό ινστιτούτο που θα ασχολείται με ζητήματα της Θεσσαλονίκης (και της γύρω περιοχής). Αυτό το κέντρο θα ασχολείται με ζητήματα ιστορίας, κοινωνιολογίας, οικονομίας, πολιτικής, οικολογίας, αρχιτεκτονικής, πολεοδομίας, γεωλογίας, υδρολογίας, μουσικής, ανθρωπολογίας, λαογραφίας, γαστρονομίας κι ό,τι άλλο μπορούμε να φανταστούμε με επίκεντρο ή έμφαση στη Θεσσαλονίκη. Προφανώς από μια αριστερή/κινηματική οπτική γωνία και με την όσο δυνατόν πλατύτερη συμμετοχή ανθρώπων που θα μπορούσαν να συνεισφέρουν στους στόχους αυτούς.


Σκοπός μας είναι η σύσταση ενός συλλόγου, τόσο για να έχουμε μια νομική μορφή που θα διευκολύνει τη δράση και τη διαχείριση των οικονομικών μας, όσο και για να δηλώνεται (με την εγγραφή στον σύλλογο) το σαφές και σταθερό ενδιαφέρον γι’ αυτόν. Βασική επιδίωξη του όλου εγχειρήματος θα είναι –αρχικά– η εξεύρεση ενός χώρου για τη στέγασή του, ενώ για τα οικονομικά του, πέρα από τις συνδρομές των μελών και των φίλων, θα βασιστούμε στην οικονομική ενίσχυση μέσω εκδηλώσεων (πχ. περιηγήσεων ή σεμιναρίων). Στις δραστηριότητές του θα συμπεριλαμβάνονται -τουλάχιστον- η συγκρότηση βιβλιοθήκης, η δημιουργία ιστοσελίδας, η συντήρηση και η ανάδειξη αρχειακού υλικού από κινηματικές συλλογικότητες, αλλά και από άλλους φορείς και θέματα, κύκλοι αυτομόρφωσης, οργάνωση εκδηλώσεων, συζητήσεων, σεμιναρίων, περιηγήσεων κι εκδρομών, η έκδοση βιβλίων κι άλλου υλικού.


Η παρθενική μας δημόσια εμφάνιση, το τριήμερο των εκδηλώσεων για τα 80 χρόνια από την εργατική εξέγερση του Μάη του '36 στη Θεσσαλονίκη, αποτέλεσε, ελπίζουμε, ένα χαρακτηριστικό τροχιοδεικτικό της πορείας που θέλουμε να χαράξουμε τόσο μέσα από την επιλογή του θέματος του, όσο και με την ποικιλία και το περιεχόμενο των εκδηλώσεων που περιλαμβάνει στις τρεις μέρες του (εισηγήσεις, περιήγηση, προβολή ταινίας). Αποτέλεσε ταυτόχρονα και ένα δημόσιο κάλεσμα προς όλες και όλους για τη συμμετοχή και τη στήριξή σας. Έπεται συνέχεια... (Οι συναντήσεις μας πραγματοποιούνται τα απογεύματα της Δευτέρας)

Πρωτοβουλία για ένα Κέντρο Μελετών Θεσσαλονίκης

Το εργατικό κίνημα στη Θεσσαλονίκη του μεσοπολέμου






Δημοσιεύτηκε στις 13 Ιουν 2016
Στις 13/5/2016 η νεοσύστατη "Πρωτοβουλία για ένα Κέντρο Μελετών Θεσσαλονίκης" πραγματοποίησε στην ΕΔΟΘ εκδήλωση με τίτλο "80 χρόνια από την εργατική εξέγερση της Θεσσαλονίκης" με εισηγητές τον ιστορικό Κώστα Παλούκη ("Το εργατικό κίνημα στη Θεσσαλονίκη του μεσοπολέμου"), την πολιτική επιστήμονα Ζαχαρούλα Βεζίρη ("Η εβραϊκή παρουσία στον Μάη του '36") και τον φιλόλογο Αντώνη Γαζάκη ("Η εργατική τάξη στη λογοτεχνία του μεσοπολέμου"). Η εκδήλωση έγινε στο πλαίσιο ενός τριήμερου αφιερώματος μνήμης στο Μάη του '36.

Μέρος 2: Κώστας Παλούκης - Η κατάσταση του εργατικού κινήματος στη μεσοπολεμική Ελλάδα
Μέρος 3: Κώστας Παλούκης - Το εργατικό κίνημα στη μεσοπολεμική Θεσσαλονίκη ως τις παραμονές του Μάη '36

Στο Facebook θα μας βρείτε στη σελίδα: https://www.facebook.com/kemethes/

Κείμενο γνωριμίας:

Δεν γνωρίζουμε αν η Θεσσαλονίκη, όπως τα Βαλκάνια στη γνωστή ρήση, παράγει περισσότερη ιστορία από όση μπορεί να καταναλώσει, αλλά όσες και όσοι ξεκινήσαμε εδώ και λίγο καιρό αυτή την Πρωτοβουλία συμφωνούμε, και με το παραπάνω, ότι παράγει πολλή ιστορία, πολυεπίπεδη και ενδιαφέρουσα, από την πρώτη μέρα που την ίδρυσε ο Κάσσανδρος μέχρι τις μέρες μας. Και όχι μόνο “ιστορία” βέβαια· στο ιδιαίτερο -και ιδιότυπο- “οικοσύστημά” της αναπτύχθηκαν -και πολεμήθηκαν- ιδέες και ιδεολογίες, τέχνες και τεχνικές, αντιλήψεις και συνήθειες, κουζίνες και μουσικές, γλώσσες και θρησκείες. Κάποια από αυτά είναι πολύ γνωστά, αποτελώντας βασικά κομμάτια της κυρίαρχης αφήγησης για το τι ήταν και τι είναι αυτή η πόλη και άλλα αποσιωπώνται, υποβαθμίζονται, διαστρεβλώνονται ή παρουσιάζονται ως λεπτομέρειες ενός εξωτικού φολκλόρ που έπαιξαν μικρό ρόλο στον τοπικό χώρο και χρόνο.




Αναμφισβήτητα, τα τελευταία χρόνια υπάρχουν όλο και μεγαλύτερες ρωγμές στην εικόνα αυτή· όλο και περισσότερες ξεχασμένες ή υποτιμημένες πλευρές ή περίοδοι της πόλης παρουσιάζονται, αναδεικνύονται, μελετώνται. Συνήθως όμως αυτές οι προσπάθειες είναι είτε ακαδημαϊκές, στο πλαίσιο κάποιου ευρύτερου επιστημονικού πεδίου, είτε περιπτωσιολογικές και ανεκδοτολογικές, ενώ αυτό που λείπει και από τις δύο εκδοχές είναι αφενός η αριστερή ή κινηματική οπτική γωνία και αφετέρου η συστηματικότητα που θα μπορούσε να οδηγήσει τη σύγκλιση όλων αυτών των αναζητήσεων σε μια συνολικότερη εικόνα της Θεσσαλονίκης. Μια ομάδα ανθρώπων λοιπόν με παρόμοιες ιδεολογικές αναφορές και με κοινό παρανομαστή την ενασχόληση με την πόλη ως ζώντα οργανισμό στο χωροχρονικό συνεχές, αρχίσαμε πρόσφατα να συναντιόμαστε για να προσπαθήσουμε να απαντήσουμε με έναν πρακτικό, συλλογικό τρόπο στις παραπάνω θεωρητικές προκλήσεις. Η ιδέα είναι να συγκροτήσουμε ένα κέντρο μελετών ή επιστημονικό ινστιτούτο που θα ασχολείται με ζητήματα της Θεσσαλονίκης (και της γύρω περιοχής). Αυτό το κέντρο θα ασχολείται με ζητήματα ιστορίας, κοινωνιολογίας, οικονομίας, πολιτικής, οικολογίας, αρχιτεκτονικής, πολεοδομίας, γεωλογίας, υδρολογίας, μουσικής, ανθρωπολογίας, λαογραφίας, γαστρονομίας κι ό,τι άλλο μπορούμε να φανταστούμε με επίκεντρο ή έμφαση στη Θεσσαλονίκη. Προφανώς από μια αριστερή/κινηματική οπτική γωνία και με την όσο δυνατόν πλατύτερη συμμετοχή ανθρώπων που θα μπορούσαν να συνεισφέρουν στους στόχους αυτούς.




Σκοπός μας είναι η σύσταση ενός συλλόγου, τόσο για να έχουμε μια νομική μορφή που θα διευκολύνει τη δράση και τη διαχείριση των οικονομικών μας, όσο και για να δηλώνεται (με την εγγραφή στον σύλλογο) το σαφές και σταθερό ενδιαφέρον γι’ αυτόν. Βασική επιδίωξη του όλου εγχειρήματος θα είναι –αρχικά– η εξεύρεση ενός χώρου για τη στέγασή του, ενώ για τα οικονομικά του, πέρα από τις συνδρομές των μελών και των φίλων, θα βασιστούμε στην οικονομική ενίσχυση μέσω εκδηλώσεων (πχ. περιηγήσεων ή σεμιναρίων). Στις δραστηριότητές του θα συμπεριλαμβάνονται -τουλάχιστον- η συγκρότηση βιβλιοθήκης, η δημιουργία ιστοσελίδας, η συντήρηση και η ανάδειξη αρχειακού υλικού από κινηματικές συλλογικότητες, αλλά και από άλλους φορείς και θέματα, κύκλοι αυτομόρφωσης, οργάνωση εκδηλώσεων, συζητήσεων, σεμιναρίων, περιηγήσεων κι εκδρομών, η έκδοση βιβλίων κι άλλου υλικού.




Η παρθενική μας δημόσια εμφάνιση, το τριήμερο των εκδηλώσεων για τα 80 χρόνια από την εργατική εξέγερση του Μάη του '36 στη Θεσσαλονίκη, αποτέλεσε, ελπίζουμε, ένα χαρακτηριστικό τροχιοδεικτικό της πορείας που θέλουμε να χαράξουμε τόσο μέσα από την επιλογή του θέματος του, όσο και με την ποικιλία και το περιεχόμενο των εκδηλώσεων που περιλαμβάνει στις τρεις μέρες του (εισηγήσεις, περιήγηση, προβολή ταινίας). Αποτέλεσε ταυτόχρονα και ένα δημόσιο κάλεσμα προς όλες και όλους για τη συμμετοχή και τη στήριξή σας. Έπεται συνέχεια... (Οι συναντήσεις μας πραγματοποιούνται τα απογεύματα της Δευτέρας) Πρωτοβουλία για ένα Κέντρο Μελετών Θεσσαλονίκης

Η εργατική τάξη στη λογοτεχνία του μεσοπολέμου





Δημοσιεύτηκε στις 11 Ιουν 2016
Στις 13/5/2016 η νεοσύστατη "Πρωτοβουλία για ένα Κέντρο Μελετών Θεσσαλονίκης" πραγματοποίησε στην ΕΔΟΘ εκδήλωση με τίτλο "80 χρόνια από την εργατική εξέγερση της Θεσσαλονίκης" με εισηγητές τον ιστορικό Κώστα Παλούκη ("Το εργατικό κίνημα στη Θεσσαλονίκη του μεσοπολέμου"), την πολιτική επιστήμονα Ζαχαρούλα Βεζίρη ("Η εβραϊκή παρουσία στον Μάη του '36") και τον φιλόλογο Αντώνη Γαζάκη ("Η εργατική τάξη στη λογοτεχνία του μεσοπολέμου"). Η εκδήλωση έγινε στο πλαίσιο ενός τριήμερου αφιερώματος μνήμης στο Μάη του '36.

Μέρος 1: Εισαγωγή - Παρουσίαση της "Πρωτοβουλίας για ένα Κέντρο Μελετών Θεσσαλονίκης" από τον Α. Γαζάκη και τον Κ. Παλούκη

Στο Facebook θα μας βρείτε στη σελίδα: https://www.facebook.com/kemethes/

Κείμενο γνωριμίας:

Δεν γνωρίζουμε αν η Θεσσαλονίκη, όπως τα Βαλκάνια στη γνωστή ρήση, παράγει περισσότερη ιστορία από όση μπορεί να καταναλώσει, αλλά όσες και όσοι ξεκινήσαμε εδώ και λίγο καιρό αυτή την Πρωτοβουλία συμφωνούμε, και με το παραπάνω, ότι παράγει πολλή ιστορία, πολυεπίπεδη και ενδιαφέρουσα, από την πρώτη μέρα που την ίδρυσε ο Κάσσανδρος μέχρι τις μέρες μας. Και όχι μόνο “ιστορία” βέβαια· στο ιδιαίτερο -και ιδιότυπο- “οικοσύστημά” της αναπτύχθηκαν -και πολεμήθηκαν- ιδέες και ιδεολογίες, τέχνες και τεχνικές, αντιλήψεις και συνήθειες, κουζίνες και μουσικές, γλώσσες και θρησκείες. Κάποια από αυτά είναι πολύ γνωστά, αποτελώντας βασικά κομμάτια της κυρίαρχης αφήγησης για το τι ήταν και τι είναι αυτή η πόλη και άλλα αποσιωπώνται, υποβαθμίζονται, διαστρεβλώνονται ή παρουσιάζονται ως λεπτομέρειες ενός εξωτικού φολκλόρ που έπαιξαν μικρό ρόλο στον τοπικό χώρο και χρόνο.




Αναμφισβήτητα, τα τελευταία χρόνια υπάρχουν όλο και μεγαλύτερες ρωγμές στην εικόνα αυτή· όλο και περισσότερες ξεχασμένες ή υποτιμημένες πλευρές ή περίοδοι της πόλης παρουσιάζονται, αναδεικνύονται, μελετώνται. Συνήθως όμως αυτές οι προσπάθειες είναι είτε ακαδημαϊκές, στο πλαίσιο κάποιου ευρύτερου επιστημονικού πεδίου, είτε περιπτωσιολογικές και ανεκδοτολογικές, ενώ αυτό που λείπει και από τις δύο εκδοχές είναι αφενός η αριστερή ή κινηματική οπτική γωνία και αφετέρου η συστηματικότητα που θα μπορούσε να οδηγήσει τη σύγκλιση όλων αυτών των αναζητήσεων σε μια συνολικότερη εικόνα της Θεσσαλονίκης. Μια ομάδα ανθρώπων λοιπόν με παρόμοιες ιδεολογικές αναφορές και με κοινό παρανομαστή την ενασχόληση με την πόλη ως ζώντα οργανισμό στο χωροχρονικό συνεχές, αρχίσαμε πρόσφατα να συναντιόμαστε για να προσπαθήσουμε να απαντήσουμε με έναν πρακτικό, συλλογικό τρόπο στις παραπάνω θεωρητικές προκλήσεις. Η ιδέα είναι να συγκροτήσουμε ένα κέντρο μελετών ή επιστημονικό ινστιτούτο που θα ασχολείται με ζητήματα της Θεσσαλονίκης (και της γύρω περιοχής). Αυτό το κέντρο θα ασχολείται με ζητήματα ιστορίας, κοινωνιολογίας, οικονομίας, πολιτικής, οικολογίας, αρχιτεκτονικής, πολεοδομίας, γεωλογίας, υδρολογίας, μουσικής, ανθρωπολογίας, λαογραφίας, γαστρονομίας κι ό,τι άλλο μπορούμε να φανταστούμε με επίκεντρο ή έμφαση στη Θεσσαλονίκη. Προφανώς από μια αριστερή/κινηματική οπτική γωνία και με την όσο δυνατόν πλατύτερη συμμετοχή ανθρώπων που θα μπορούσαν να συνεισφέρουν στους στόχους αυτούς.




Σκοπός μας είναι η σύσταση ενός συλλόγου, τόσο για να έχουμε μια νομική μορφή που θα διευκολύνει τη δράση και τη διαχείριση των οικονομικών μας, όσο και για να δηλώνεται (με την εγγραφή στον σύλλογο) το σαφές και σταθερό ενδιαφέρον γι’ αυτόν. Βασική επιδίωξη του όλου εγχειρήματος θα είναι –αρχικά– η εξεύρεση ενός χώρου για τη στέγασή του, ενώ για τα οικονομικά του, πέρα από τις συνδρομές των μελών και των φίλων, θα βασιστούμε στην οικονομική ενίσχυση μέσω εκδηλώσεων (πχ. περιηγήσεων ή σεμιναρίων). Στις δραστηριότητές του θα συμπεριλαμβάνονται -τουλάχιστον- η συγκρότηση βιβλιοθήκης, η δημιουργία ιστοσελίδας, η συντήρηση και η ανάδειξη αρχειακού υλικού από κινηματικές συλλογικότητες, αλλά και από άλλους φορείς και θέματα, κύκλοι αυτομόρφωσης, οργάνωση εκδηλώσεων, συζητήσεων, σεμιναρίων, περιηγήσεων κι εκδρομών, η έκδοση βιβλίων κι άλλου υλικού.




Η παρθενική μας δημόσια εμφάνιση, το τριήμερο των εκδηλώσεων για τα 80 χρόνια από την εργατική εξέγερση του Μάη του '36 στη Θεσσαλονίκη, αποτέλεσε, ελπίζουμε, ένα χαρακτηριστικό τροχιοδεικτικό της πορείας που θέλουμε να χαράξουμε τόσο μέσα από την επιλογή του θέματος του, όσο και με την ποικιλία και το περιεχόμενο των εκδηλώσεων που περιλαμβάνει στις τρεις μέρες του (εισηγήσεις, περιήγηση, προβολή ταινίας). Αποτέλεσε ταυτόχρονα και ένα δημόσιο κάλεσμα προς όλες και όλους για τη συμμετοχή και τη στήριξή σας. Έπεται συνέχεια... (Οι συναντήσεις μας πραγματοποιούνται τα απογεύματα της Δευτέρας) Πρωτοβουλία για ένα Κέντρο Μελετών Θεσσαλονίκης

Ανακοίνωση του ΚσΠ σχετικά με την επίθεση ενάντια στο σύντροφο Κώστα Παλούκη



Το Κίνημα στην Πόλη του Ζωγράφου καταγγέλλει την απρόκλητη και τραμπούκικη επίθεση, που στα χαρακτηριστικά της δεν διαφέρει σε τίποτα από αυτές των συμμοριών και των ορδών των ΜΑΤ, από ομάδα μελών της κατάληψης στέγασης προσφύγων στο Γκίνη του ΕΜΠ που δέχτηκε την Παρασκευή 10/06 ο Κώστας Παλούκης, ιστορικός, μέλος του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και μέλος του Κινήματος στην Πόλη. Ο σύντροφός μας, αναζητώντας τον χώρο στον οποίον θα  διεξάγονταν η εκδήλωση της «Πρωτοβουλίας για μια ΑΝΤΑΡΣΥΑ Αντικαπιταλιστική και Επαναστατική»,  βρέθηκε στο κτίριο του Γκίνη, όπου συνήθως γίνονται τέτοιες εκδηλώσεις. Τότε, περικυκλώθηκε από άτομα που συμμετείχαν στην κατάληψη, τα οποία τον κατηγόρησαν ως άνθρωπο της εφημερίδας Πρώτο Θέμα, ως ασφαλίτη και ζήτησαν να ελέγξουν το κινητό του. Όταν εκείνος αρνήθηκε, δηλώνοντας την πολιτική του ταυτότητα, του επιτέθηκαν ομαδικά χτυπώντας τον στο σώμα και στο πρόσωπο με συνέπεια τον τραυματισμό του.
Ο σύντροφος Κώστας είναι ενεργό μέλος του Κινήματος στην Πόλη, με συνεπή παρουσία στους αγώνες που δίνονται στο Δήμο, αλλά και ευρύτερα γνωστός για τη συμμετοχή του στο μαζικό κίνημα και τη δράση του στο χώρο της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, με πλούσια αρθρογραφία για ιστορικά και πολιτικά ζητήματα. Τέτοιου είδους πρακτικές δεν μπορούν παρά να καταγγέλλονται. Κανένας αγώνας και καμία μορφή αλληλεγγύης δε μπορεί να χρησιμοποιείται ως άλλοθι για τέτοιες ενέργειες, που δρουν έξω και εχθρικά προς το κίνημα και στοχοποιούν αγωνιστές. Ο πολιτισμός και το αξιακό σύστημα όσων την πραγματοποίησαν όχι μόνο δεν έχει καμία σχέση με την ταξική αλληλεγγύη και το ήθος των αγωνιστών που παλεύουν για την ανθρώπινη χειραφέτηση από κάθε εκμετάλλευση, αλλά  ταυτίζεται με την κυρίαρχη, ανταγωνιστική και απάνθρωπη αντίληψη της αστικής τάξης, για την οποία “ο κάθε άνθρωπος είναι απέναντι στον άλλον λύκος”. Φυσικά, τέτοιες ενέργειες αναιρούν τον ίδιο τον χαρακτήρα της εν λόγω κατάληψης, εκθέτοντας και τους ίδιους τους πρόσφυγες στα ήδη ακονισμένα νύχια των ΜΜΕ, του κράτους και της καταστολής, την ίδια ώρα που σκοπός της ήταν δήθεν να τους προστατέψει από όλους αυτούς τους μηχανισμούς από κάποιον που μπήκε τυχαία στο χώρο...
Κατά τη γνώμη μας, είναι απαράδεκτο απλοί πολίτες, φοιτητές και αγωνιστές να δέχονται απρόκλητες επιθέσεις μέσα στους πανεπιστημιακούς χώρους από αυτόκλητους «μπάτσους» και να μην μπορούν να κινούνται ελεύθερα σε αυτούς. Το πανεπιστημιακό άσυλο είναι συνδεδεμένο με τις πολιτικές, κοινωνικές και δημοκρατικές ελευθερίες  που επέβαλλαν με τους αγώνες τους οι εργαζόμενοι και η νεολαία, ανήκει σε όλο τον λαό και τις μαχόμενες δυνάμεις του και δεν είναι τσιφλίκι κανενός.
Κανένας πολιτικός χώρος ή στέκι δε μπορεί να φιλοξενεί τέτοιες ομάδες και να δικαιολογεί τέτοιες πρακτικές, αλλά οφείλει να τις καταδικάσει και να τις θέσει στο περιθώριο.
Καλούμε όλες τις δυνάμεις του κινήματος και της Αριστεράς, τον αναρχικό-αντιεξουσιαστικό χώρο να καταγγείλουν το γεγονός. Μπροστά στη σαρωτική επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι σήμερα, στη λαίλαπα των μέτρων, το προσφυγικό και την οικονομική κρίση, ο καθένας θα πρέπει τελικά να επιλέξει στρατόπεδο στην πράξη.

Τετάρτη 15 Ιουνίου 2016

Ψήφισμα του ΟΜΙΚ για την επίθεση ενάντια στον συνάδελφο Κώστα Παλούκη


Ο Όμιλος Μελέτης της Ιστορίας και της Κοινωνίας (Ο.Μ.Ι.Κ.) καταδικάζει την αναίτια επίθεση που δέχτηκε το ιδρυτικό του μέλος, ο ιστορικός Κώστας Παλούκης.

Την Παρασκευή 10/6/2016 κι ενώ βρισκόταν στο κτίριο του Πολυτεχνείου αναζητώντας τον χώρο πολιτικής εκδήλωσης της "Πρωτοβουλίας για μια ΑΝΤΑΡΣΥΑ Αντικαπιταλιστική και Επαναστατική", μέλη κατάληψης υπέρ προσφύγων η οποία στεγάζεται στον ίδιο χώρο του επιτέθηκαν και τον χτύπησαν ομαδικά με την αιτιολογία ότι είναι ασφαλίτης και ότι σκοπεύει να φωτογραφίσει το σημείο, παρότι έκανε σαφή τόσο την πολιτική του ιδιότητα όσο και το γεγονός πως έψαχνε το χώρο της συγκεκριμένης εκδήλωσης.

Ο Ο.Μ.Ι.Κ. καταδικάζει τέτοιου τύπου επιθέσεις, ο τραμπούκικος χαρακτήρας των οποίων είναι ξένος προς τις λογικές και πρακτικές του οποιουδήποτε πολιτικού χώρου και δηλώνει την αμέριστη συμπαράστασή του προς το μέλος του και συνάδελφο Κώστα Παλούκη.

Δευτέρα 13 Ιουνίου 2016

Καταγγελία της Πρωτοβουλίας για μια ΑΝΤΑΡΣΥΑ Αντικαπιταλιστική και Επαναστατική για την επίθεση σε σύντροφο


Καταγγελία της Πρωτοβουλίας για μια ΑΝΤΑΡΣΥΑ Αντικαπιταλιστική και Επαναστατική για την επίθεση σε σύντροφο
Ως Πρωτοβουλία για μια ΑΝΤΑΡΣΥΑ Αντικαπιταλιστική και Επαναστατική καταγγέλλουμε την τραμπούκικη και αναίτια επίθεση που δέχτηκε ο σύντροφός μας Κώστας Παλούκης, μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, από άτομα προφασιζόμενα την περιφρούρηση της κατάληψης στέγης προσφύγων Γκίνη, ερχόμενος σε εκδήλωσή μας.
Ο σύντροφος μπήκε στο χώρο του κτηρίου Γκίνη, οπότε προσπάθησε να επικοινωνήσει τηλεφωνικά με μέλος της Πρωτοβουλίας για να βρει το αμφιθέατρο που θα γινόταν η εκδήλωση. Τότε τον προσέγγισαν αυτόκλητοι υπερασπιστές του χώρου, οι οποίοι του ζήτησαν να τους παραδώσει το κινητό του γιατί «έβγαζε φωτογραφίες» και «είναι ασφαλίτης». Μετά την άρνηση του συντρόφου να ενδώσει στις απειλές τους, τον γρονθοκόπησαν.
Καταδικάζουμε απερίφραστα την επίθεση και δηλώνουμε την πλήρη αλληλεγγύη μας στο σύντροφό μας. Το κίνημα αλληλεγγύης στους πρόσφυγες, το αντιρατσιστικό κίνημα και εν τέλει ο αγώνας για μια άλλη κοινωνία, δεν έχουν καμία σχέση με τέτοιου είδους «ματσό» επιθέσεις σε αγωνιστές και αγωνίστριες του κινήματος.
Το Πολυτεχνείο ήταν και είναι χώρος πολιτικών ζυμώσεων και δράσης και δεν χωράνε λογικές «ιδιοκτησίας», βαθιά εξουσιαστικές και συντηρητικές, λογικές «χτυπάμε όποιον/α δεν ξέρουμε, γιατί το κίνημα είμαστε εμείς».

όχι ξανα τραμπουκισμοί

Αναζητώντας προχθές μια εκδήλωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπήκα κατά λάθος στο κτίριο γκινη και περπάτησα μέσα. Εκεί γίνεται μια κατάληψη αλληλεγγύης στους πρόσφυγες απο αναρχικους. Αυτοι θεωρησαν οτι ηθελα να βγαλω Φωτογραφίες και να τις πουλήσω στο πρώτο θεμα. Μου ζητησαν το κινητο μου να το ψαξουν. Φυσικα δεν το δεχτηκα, ενω τους αποκαλυψα την πολιτική μου ταυτοτητα. Το αποτελεσμα ηταν να δεχτω μια βιαιη επιθεση με κλωτσιες και μπουνιες στο προσωπο και στο σωμα. Το διακυβευμα ηταν το κινητο μου. Δεκα ατομα με διωξανε απο το γκινη κλωτσηδον και με χτυπουσαν με ορους λιντσαρισματος στο προσωπο. Οταν εμφανιστηκαν καποιοι φιλοι και τους ειπαν οτι δεν ειμαι επικινδυνος, πλησίασα εναν και το ρωτησα αν αναλαμβανει την ευιυνη να με στειλει ετσι χωρις λογο στο νοσοκομειο. Απαντησε πως την αναλαμβανει. Προκειται για ανεγκεφαλους και επικινδυνους ανθρωπους. Και αυτοι προσβαλλουν ολες τις παραδοσεις των κινηματων της χωρας μας. Το πολιτικο πανεπιστημιακο άσυλο είναι απολύτως συνδεδεμενο με τις δημοκρατικές, λαϊκές και κοινωνικές κατακτήσεις. Ιδιαιτερα το Πολυτεχνείο είναι μια μορφή ιερού χώρου, όπως τα παλιά Ιερά των αρχαίων δημοκρατιών. Πρακτικές σαν αυτες που βίωσα προχθές αντιστρατεύονται το πολιτικό ασυλο, ενω φυσικα δεν συνδέονται με το κίνημα αλληλεγγύης των προσφυγών. Επίσης δεν έχουν καμία σχεση με κανένα χειραφετητικο εγχείρημα. Ειμαι καλα στην υγεία μου, εκτός από μώλωπες και μια μικρή ζαλάδα. Οι εξετάσεις είναι καλές. Ευχαριστώ όλους τους φίλους, τους συντρόφους και τους συναδέλφους που έχουν γράψει τόσα καλά λόγια, το ενδιαφέρον και τα μηνύματα. Ελπίζω να απομονωθούν οι τύποι αυτοί και να μην έχουμε την επανάληψη τέτοιων τραμπουκισμων.

Αναίτια τραμπούκικη επίθεση σε μέλος του ΝΑΡ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ


Καταγγέλλουμε την τελείως αναίτια και τραμπουκική επίθεση, ομάδας μελών της κατάληψης στέγασης προσφύγων στο Γκίνη του ΕΜΠ στον ιστορικό, μέλος του ΝΑΡ για τη κομμουνιστική Απελευθέρωση και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Κώστα Παλούκη. Ο σύντροφος προσπαθώντας να βρει το χώρο όπου γίνονταν σήμερα το απόγευμα η εκδήλωση της «Πρωτοβουλίας για μια ΑΝΤΑΡΣΥΑ Αντικαπιταλιστική και Επαναστατική» στο ΕΜΠ και στη προσπάθεια του επικοινωνήσει τηλεφωνικά με τους διοργανωτές, περικυκλώθηκε από άτομα που βρίσκονταν στη κατάληψη, οι οποίοι του ζήτησαν το τηλέφωνο του για να ελέγξουν τυχόν φωτογραφίες. Στην απάντηση του συντρόφου ότι είναι μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και πηγαίνει σε εκδήλωση και στην άρνηση του να δώσει το τηλέφωνο του, οι εν λόγω τραμπούκοι ξεκίνησαν να τον αποκαλούν ασφαλίτη και πράκτορα και να τον χτυπούν ομαδικά στο σώμα και στο πρόσωπο με συνέπεια τον τραυματισμό του.
Ο σύντροφος Κώστας είναι γνωστός στο μαζικό κίνημα και την αντικαπιταλιστική αριστερά, με πλούσια αρθογραφία για ιστορικά και πολιτικά ζητήματα. Μόνο άνθρωποι που αδυνατούν πλήρως να περιφρουρήσουν τις επιλογές τους συμπεριφέρονται με παρόμοιες πρακτικές. Η λογική του «όποιον δεν ξέρω είναι χαφιές» και η πρακτική της τυφλής βίας ομαδικού τύπου, όμοιας με αυτή των φασιστικών ορδών και των ΜΑΤ, δεν μπορεί να  έχει καμιά θέση σε όποιον και όποια αναφέρονται στο κίνημα αλληλεγγύης στους πρόσφυγες.
Δεν είναι η πρώτη φορά που άτομα από τέτοιες ομάδες, που αυτοπροβάλλονται ως ελευθεριακές ή  αναρχικές, τραμπουκίζουν κατά αγωνιστών του κινήματος και μέλη αριστερών οργανώσεων και αντιεξουσιαστικών κινήσεων. Κανείς δεν ξέχνα τα γεγονότα της πρώτης ημέρας του φετινού εορτασμού του πολυτεχνείου, όταν ομάδα ανάλογων πρακτικών είχε επιτεθεί και τραυματίσει φοιτητές. Να είναι σίγουροι ότι το ίδιο το κίνημα θα απομακρύνει και αυτούς και τις πρακτικές τους.  
Το Γραφείο Τύπου του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, 10/6/2016

πόσοι μας διάβασαν: