[χρονογράφημα από την εφημ. Πατρίς, 21/7/1931]
Στα μπάνια της Κστέλλας, στις καμπίνες του Παρασκευά, πρόχειρες παραθαλάσσιες εγκαταστάσεις κάνουν χρυσές δουλειές από το 1929. Σ’ αυτές κατέφυγαν οι Πειραιωπούλες και παρέσυραν και στους ανδρικούς λουτήρες ένα πλήθος νεαρών. Στην ακτή αυτή τα πάντα καταλαμβάνονται από κόσμο και κοσμάκη. Περί τα χίλια κορίστια και αγόρια είχανε βουτήξει στο νερό, “εννοείται -- προς αποφυγήν από του πειρασμού -- τα ερίφια ήτανε χωριστά από τα πρόβατα. Περί αυτού άλλως τε εγγυάται η παρουσία του σκοπού ναύτου του Λιμεναρχείου ο οποίος αυστηρός και σβέλτος δεν χαρίζει κάστανα σε κανένα και σε καμμία. Έχει ανέβει σ’ ένα ουδέτερο μεταξύ των δύο μπάνιων βράχο και επισκοέι με άφρυπνο μάτι τον θαλάσσιο χώρο. Όταν ιδή “ξανοίγματα” αγοριών και κοριτσιών γουρλώνει τα μάτια του, λαμβάνει επιθετικήν στάσιν και όταν πια πεισθή πως το “ξεκοντάκιασαν” και ήλθαν σε επαφή βάζει τη σφυρίκτρα στο στόμα: -- Σβρρ...σβρρ.... Σβρρ
Άμα δεν ακούσουν οι νεαροί και οι νεαρές το σύνθημα της απομακρύνσεως, τότε τίθεται σε ενέργεια και η γλώσσα του φρουρού της ηθικής: -- Ρε δεν ακούτε; Χωρίστε και φύγετε. Ρε που κάνετε το κορόιδο, θα σας πάω γραμμή στο Λιμεναρχείο, με τα μπανιερά.”
Κατά κανόνα ο ναύτης πρέπει να κουρδισθή και να γίνη έξω φρενών, ακόμη δε να μπη σε βάρκα προς καταδίωξο των αναιδών νεαρών, για να διαλυθούν “αι σκανδαλιστικαί προσεγγίσεις. Οι “απλωτές” πάντα σώζουν τις δύσκολες περιστάσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου