Δημόσια Παρέμβαση για την συγκρότηση «Επιτροπή Αγώνα Ζωγράφου υπέρ του ΟΧΙ»
Αγαπητοί φίλοι κι συναγωνιστές,
Την Δευτέρα το απόγευμα συγκροτήθηκε η «Επιτροπή Αγώνα Ζωγράφου υπέρ του ΟΧΙ» στο δημοψίφισμα της 5 Ιουλίου. Τρέφοντας απεριόριστη εκτίμη για πολλούς φίλους και συναγωνιστές που συμμετέχουν και παρευρίσκονταν σε αυτή την συνάντηση θα πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι ότι δεν πρόκειται παρά για μια επιτροπή συμπόρευσης διαφόρων πολιτικών δυνάμεων με τον ΣΥΡΙΖΑ και όχι κάποια λαϊκή επιτροπή. Είναι μια επιτροπή που σύμφωνα με πολλούς δείχνει το μέλλον. Είναι σεβαστή η κάθε τέτοια επιλογή, αλλά κρίνεται από την ιστορία και από την σοβαρότητα των στιγμών.
Κι εδώ η κατάσταση είναι κρίσιμη και ο χρόνος είναι λίγος για πολλές κουβέντες. Γιατί το ερώτημα είναι σαφές και κύριο: τι είναι αυτό που πρέπει να κάνουμε για να μη νικήσει το ΝΑΙ.
Και σε αυτό το ερώτημα η απάντηση δεν είναι η συμπόρευση με την κυβέρνηση των αριστερών μνημονίων και της ροζ καταστολής.
Παρά τις εκτιμήσεις διαφόρων άλλων συναγωνιστών και συντρόφων μελών του ΣΥΡΙΖΑ ότι ο υπουργός Βαρουφάκης κινείται αυτόνομα και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν επιθυμεί επιστροφή στις διαπραγματεύσεις, η πραγματικότητα φωνάζει για το εντελώς αντίθετο. Σήμερα και χθες όλη η συζήτηση είναι για την επιστροφή στις διαπραγματεύσεις. Συνεπώς, δεν ξέρουμε πως θα εξελιχθούν τα πράγματα με ενδεχόμενη κοινή συμφωνία και ως εκ τούτου αλλαγή στάσης της κυβέρνησης απέναντι στο ΟΧΙ.
Αλλά και εάν δεν εξελιχθούν τα πράγματα έτσι, η κυβέρνηση ξεκαθαρίζει με κάθε τρόπο πως στόχος της είναι η επιστροφή την Δευτέρα στις διαπραγματεύσεις για μια “καλύτερη” συμφωνία, για ένα “καλύτερο” μνημόνιο.
Με αυτήν την στάση της, η κυβέρνηση κρύβεται από το ερώτημα που πλέον παρουσιάζεται αμείλικτο: οι τοκογλύφοι, “το κοινό μας ευρωπαϊκό σπίτι” της “Ευρώπης των Λαών”, δεν υποχωρούν όπως δεν έχουν μέχρι τώρα υποχωρήσει σε τίποτε.
Συνεπώς, το ερώτημα “και μετά τι” είναι το πραγματικό ερώτημα. Και σε αυτό το ερώτημα ο εχθρός παρουσιάζει όλη την τρομοκρατία, την κινδυνολογία.
Όμως η κυβέρνηση αρνείται την ύπαρξη καν αυτού του ενδεχομένου, δηλαδή της εξόδου από το Ευρώ.
Η κυβέρνηση δεν κοιτάζει τον λαό στα μάτια και θαρετά να μιλήσει για την επόμενη ημέρα, να δώσει θάρρος και προοπτική.
Αυτή η στάση όχι μόνο είναι επικίνδυνη, αλλά και ενισχύει τον φόβο, ενδυναμώνει το ΝΑΙ
Οι μέχρι τώρα κινήσεις της, η ενδοτικότητα στο ζήτημα των τραπεζών, αλλά και στο έλεγχο κρίσιμων σημείων του κράτους δίνουν το πλεονέκτημα στις δυνάμεις του ΝΑΙ να παίζουν παιχνίδια ενισχύοντας τον φόβο, όπως π.χ. το παιχνίδι που γίνεται με τις συντάξεις.
Η κυβέρνηση της “αριστεράς” λοιπόν θα είναι πολιτικά υπεύθυνη σε μια ενδεχόμενη επικράτηση του ΝΑΙ που θα σημαίνει την ολοκληρωτική καταστροφή. Και η ευθύνη είναι πέρα των προθέσεων των ανθρώπων του ΣΥΡΙΖΑ γιατί πρόκειται για στρατηγικό αδιέξοδο.
Η απάντηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε αυτήν την επικίνδυνη θολούρα και την υποταγή στην αριστερή κυβέρνηση των μνημονίων είναι ξεκάθαρη. Αντιγράφω από την ανακοίνωση της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ:
Όταν ο αντίπαλος βάζει μπροστά το θέμα μέσα ή έξω από την ΕΕ, όταν βάζει στην πρώτη γραμμή όλο του το οπλοστάσιο τότε μόνο ένα καθαρό αντιΕΕ στίγμα, μόνο η προβολή του αντικαπιταλιστικού προγράμματος, μόνο η απαίτηση το ΟΧΙ να σημαίνει όχι σε όλα τα μνημόνια μπορεί να ανοίξει δρόμους νίκης και να συνεγείρει συνολικά τον λαό για μάχη.
Με λίγα λόγια:
ΟΧΙ δεν μπορεί το εργατικό και λαϊκό κίνημα να γίνει νεροκουβαλητής της κυβέρνησης της αντεργατικής και αντιλαϊκής πολιτικής, των νέων μνημονίων.
ΟΧΙ δεν μπορούμε αυτές τις κρίσιμες στιγμές να συμμετέχουμε σε επιτροπές συμπόρευσης με τον ΣΥΡΙΖΑ που θολώνουν και αποδυναμώνουν το εργατικό ΟΧΙ και δίνουν λευκή εντολή για νέα αριστερά μνημόνια.
Η ιστορία του εργατικού και λαϊκού κινήματος διδάσκει: η επιδίωξη συμφωνιών με τον εχθρό οδηγεί σε Βάρκιζες.
Η στρατηγική επιλογή της συμφωνίας που ακολουθεί η κυβέρνηση οδηγεί σε καταστροφή.
Σεβόμαστε τις καλές προθέσεις ολωνών, αλλά δυστυχώς δεν πρόκειται για ένα πάρκο ή μια πλατεία, αλλά για τις ζωές μας. Δεν θα δώσουμε λοιπόν τη συναίνεσή μας και την υποταγή μας στο όνομα της ενότητας της αριστεράς, μια ενότητας που μόνο ήττες και υποχωρήσεις, μιας ενότητας που φέρνει την σιωπή και την μουγγαμάρα. Μια ενότητας που μετατρέπεται σε “εθνικές ενότητες”. Χρειάζεται θαρεττή αντιπαράθεση και σύγκρουση.
Η υποταγή στο όνομα της αδύνατης επανάστασης ξεχνάει ότι την ίδια στιγμή είναι αδύνατη οποιαδήποτε ταξική ανακωχή.
Καλό αγώνα φίλοι/ες, συναγωνιστές/ιες και σύντροφοι/ισσες
Κώστας Παλούκης, μέλος του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελυθερώση και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ
ΥΓ: στον βαθμό που η επιτροπή πιστεύει ειλικρινά στην τοποθέτηση κάθε άποψης θα πρέπει να δημοσιευθεί αυτή η τοποθέτηση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου